کتاب ماهور نوشته بهاره توکلی می باشد و نشرصاد ان را به چاپ رسانده است.این رمان، اولین و کامل ترین رمانی هست که به شخصیت بی بی مریم می پردازد از بی بی مریم فقط یک دفترچه خاطرات نوشته شده یا کتابی مرتبط با خاطرات او. و تا به حال کسی رمانی مرتبط با ایشان به رشته ی تحریر در نیاورده و حدود هشت فصل از رمان به معرفی و آشنایی با شخصیت بی بی مریم نوشته شده است.

همچنین به رسومات و زندگی قوم لر و مکان زندگی آنها و بریده ای از ناکامی ها و مشکلات زندگیشان پرداخته شده، آن هم در درون مایه ی عشق و شکست، به گونه ای که تاریخ با نرمی و لطافت بیان شود. من در این رمان سعی کردم فضا سازی و شخصیت پردازی قوی را ارائه بدهم آن هم در کنار تخیل و خلاقیت که جز تخیلم چیزی در نگارش این رمان یاریم نکرد.

گزیده کتاب ماهور

اهالی رشته کوه های زردکوه، به دیدن طبیعت گردی های ماهور و زیبائی هایش عادت داشتند، آن چشم های روشن که می شد در آن غرق شد و نجات نیافت، آن موهای آبشاری که روی شانه هایش موج سواری می کرد، آن لبخند ملیح که قند را در دل هر مردی آب می کرد، آن صورت شبیه ماه، درست شبیه سفیدبرفی افسانه ها، انگار کسی از بهشت آمده بود و رنگ و بوی زمینی نداشت.

روی لچک ماهور، سه ردیف سکه ی طلا کار شده بود، اطراف سکه ها با پولک تزئین شده بود و بالای لچک یک ردیف صدف قرار داشت، بین ردیف های سکه، مهره های ریز منجوق به رنگ سبز و آبی دیده می شدند و مهر های بزرگ در وسط لچک خودنمایی می کرد، این لچک هدیه ی مادرش بود، هدیه ای که از مادر به دخترش رسیده بود و حالا تنها یادگار مادر برای ماهور بود که بوی مادرش را می داد. ماهور روی لچک، یک مینای سبز می پوشید و مینا را با سنجاق پروانه ای، در جهت طول به پشت لچک می بست. نسیم صحرا، تومبون چین دار سبز ماهور را در جهت حرکت گل های گندم مزارع کشاورزی، تکان می داد و او شاد میان گندم زار می خندید.