مجموعه مقالات همایش ملی نقد،مناظره و نظریه پردازی(جلد هفتم)

معرفی کتاب مجموعه مقالات همایش ملی نقد،مناظره و نظریه پردازی(جلد هفتم)

کتاب مجموعه مقالات همایش ملی نقد،مناظره و نظریه پردازی(جلد هفتم: گام دوم انقلاب اسلامی) به کوشش دکتر محمد عترت دوست،محمد آل ابریشم کار، منتشر شده از سوی انتشارات دانشگاه امام حسین (ع)، است.

مجموعه کتب «مجموعه مقالات همایش ملی نقد، مناظره و نظریه‌پردازی» گنجینه‌ای ارزشمند از اندیشه‌ها و پژوهش‌های نوین در عرصه‌های علمی، فرهنگی و اجتماعی است که شامل 11 جلد است و با گردآوری مقالات برگزیده یک رویداد ملی، افق‌های تازه‌ای را پیش روی مخاطبان می‌گشاید. این اثر نه تنها بازتابی از آخرین دستاوردهای پژوهشی محققان و صاحب‌نظران کشور است، بلکه به مثابه پلی میان نظریه و عمل، بستری برای تبادل ایده ها و نقد سازنده فراهم می‌کند.

محتوای کتاب و ساختار آن:

مقالات این مجموعه در سه محور اصلی «نقد»، «مناظره» و «نظریه‌پردازی» دسته‌بندی شده‌اند و طیف گسترده‌ای از موضوعات را در حوزه‌های علوم انسانی، اجتماعی، هنر و ادبیات پوشش می‌دهند. هر بخش با رویکردی تحلیلی و میان رشته‌ای، خواننده را به ژرف اندیشی و بازخوانی مفاهیم کلیدی دعوت می‌کند.

 اهمیت و دستاوردهای اثر:  

این کتاب تنها مجموعه‌ای از مقالات نیست، بلکه آیینه‌ای از دغدغه‌های فکری جامعه علمی معاصر ایران است. برگزاری چنین همایش‌هایی نشان‌دهنده ضرورت گفت و گوی سازنده و خلق فضایی پویا برای مقابله با چالش‌های نظری و عملی است. مقالات این مجموعه با نگاهی پیشرو، هم به نقد وضع موجود می‌پردازند و هم با ارائه راهکارها و نظریه‌های بدیع، افق‌های پژوهشی جدیدی را ترسیم می‌کنند.  

گزیده کتاب مجموعه مقالات همایش ملی نقد،مناظره و نظریه پردازی(جلد هفتم)

اﻧﺘﻘﺎد درﺳﺖ، اﻧﺘﻘﺎدی اﺳﺖ ﮐﻪ ﺿﻤﻦ ﺗﺄﮐﯿﺪ ﺑﺮ ﻧﻘﺎط ﻗﻮت، ﺑﻪ ﻧﻘﺎط ﺿﻌﻒ ﻓـﺮد ﻧﯿﺰ اﺷﺎره ﻣﯽﮐﻨﺪ و راﻫﮑﺎرﻫﺎی ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺮای رﻓﻊ آن را اراﺋﻪ ﻣﯽدﻫﺪ. ﭘﺬﯾﺮش اﻧﺘﻘﺎد از دﯾﮕﺮان، ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺨﺘﻠﻔﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ: رواﺑﻂ ﺑﯿﻦ ﻓﺮدی، ﻓﺮﻫﻨﮓ و ارزشﻫﺎی ﺣﺎﮐﻢ ﺑﺮ ﺟﺎﻣﻌﻪ و ﺷﺨﺼﯿﺖ ﻓـﺮد ﻣﺘﻔﺎوت اﺳﺖ. ﺑﻪ ﻃﻮر ﮐﻠﯽ، انتقاد از ﺳﻮی اﻓﺮاد ﻧﺰدﯾﮏﺗﺮ، ﻣﺎﻧﻨﺪ اﻋﻀﺎی ﺧﺎﻧﻮاده، دوﺳﺘﺎن و ﻫﻤﮑﺎران، ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ اﻧﺘﻘﺎد از ﺳﻮی اﻓﺮاد ﻏﺮﯾﺒﻪ، ﭘﺬﯾﺮش ﺑﯿﺸﺘﺮی دارد. اﯾﻦ اﻣﺮ ﺑﻪ اﯾﻦ دﻟﯿﻞ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻓﺮاد ﻧﺰدﯾﮏﺗﺮ، ﻣﻌﻤﻮﻻً ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺑﯿﺸﺘﺮی از ﻣﺎ دارﻧﺪ و اﻧﺘﻘﺎدﻫﺎی آﻧﻬﺎ را ﮐﻤﺘﺮ ﺷﺨﺼﯽ ﻣﯽﭘﻨﺪارﯾﻢ. در ﻣﻘﺎﺑﻞ، اﻧﺘﻘﺎد از ﺳﻮی اﻓﺮاد ﻏﺮﯾﺒﻪ، ﺑﻪ وﯾﮋه اﮔﺮ ﺑﺎ ﻗﻀﺎوت ﻫﻤﺮاه ﺑﺎﺷﺪ، ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ 
آﺳﯿﺐﭘﺬﯾﺮی ﺑﯿﺸﺘﺮی در ﻣﺎ اﯾﺠﺎد ﮐﻨﺪ. ﻧﻘﺪ و اﻧﺘﻘﺎد، در ﻟﻐﺖ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎی ارزﯾﺎﺑﯽ، ﺑﺮرﺳﯽ، ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ، ﺗﺤﻠﯿﻞ، آﺷﮑﺎرﺳﺎزی و رﻓﻊ ﻋﯿﻮب اﺳﺖ (ﻟﻮﺋﯿﺲ، ۱۳۸۶). در ﻟﻐﺖ ﻋﺮﺑﯽ ﻧﯿـﺰ ﺑـﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﻣﻌﻨﺎ آﻣﺪه اﺳﺖ. ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﻣﯽﮔﻮﯾﻨﺪ درﻫﻢ را ﻧﻘﺪ زدﻧﺪ، ﯾﻌﻨﯽ آﻧﻬﺎ را از ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﺟﺪا ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ، ﻧﮕﺎه و ﺑﺮرﺳﯽ ﮐﺮدﻧﺪ ﺗﺎ ﺧﻮبﻫﺎ را از ﺑﺪﻫﺎ ﺑﺸﻨﺎﺳﻨﺪ. ﮐﻠﻤﻪ اﻧﺘﻘﺎد از رﯾﺸﻪ ﻧﻘﺪ ﮐﺮدن و در ﻓﺎرﺳﯽ ﻣﻌـﺎدل آﺷﮑﺎرﺳﺎزی و ﭘﺪﯾﺪارﺳﺎزی اﺳﺖ. اﯾﻦ ﮐﻠﻤﻪ ﮐﺎرﺑﺮدﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻔﯽ دارد. ﻣﻌﻨﺎی ﻣﺸﻬﻮر و ﻣﺘﺪاول آن در ﺑﯿﻦ ﻋﺎﻣﻪ 
ﻣﺮدم، اﯾﺮاد و اﺷﮑﺎل ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺑﻪ ﮔﻔﺘﺎر و رﻓﺘﺎر دﯾﮕﺮان اﺳﺖ. اﻧﺘﻘﺎد اﻣﺮی ﭘﯿﭽﯿﺪه، ﻣﻬﻢ و ﺿﺮوری اﺳﺖ. ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﯾﺎد داﺷﺖ ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﺷﻐﻠﯽ، از اﻧﺘﻘﺎد ﻣﻌﺎف ﻧﯿﺴﺖ. اﻧﺘﻘﺎد در ﮐﺎر، وﺟﻪ ﻣﺸﺘﺮک ﻫﻤﻪ ﻣﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻣﻄﻠـﻮب ﺗﺮی را ﺑـﻪ ﻫﻤـﺮاه دارد. اﻧﺘﻘـﺎد وﺳﯿﻠﻪ ای ﺑﺮای اﻧﮕﯿﺰش، ﯾﺎدﮔﯿﺮی، ﺗﻮﺳﻌﻪ، آﻣـﻮزش و اﯾﺠـﺎد رواﺑﻄـﯽ ﻗـﻮی، ﺗﺒـﺎدل اﻃﻼعات، ﺗﺄﺛﯿﺮﮔﺬاری و ﺑﺮاﻧﮕﯿﺨﺘﻦ اﺳﺖ (اﻧﺼﺎری، ۱۳۸۷).