این جنگ است، با زشت‌ترین تصویر خود! جایی که دشمن گاهی همسایه است و گاهی همکار یا حتی دوست قدیمی. در جنگِ داخلی ارزش‌ها و اصول سقوط می‌کند و قوانین اخلاقی زیر پا گذاشته می‌شود، جایی که قتل نام‌های متعددی پیدا می‌کند و گاهی لباس دین و گاهی لباس آزادی می‌پوشد و پشت ظاهری برازنده پنهان می‌شود تا ما زشتی‌‌اش را از یاد ببریم.

آن‌ها از ما می‌خواهند با رضایت خاطر به‌استقبال جنگ برویم. هدف را والا نشانمان می‌دهند و می‌گویند تلخی هندوانهٔ أبوجهل در گلویمان خیال محض است و از دست رفتن ما به‌عنوان افراد و از دست رفتن وطن، آن‌قدرها که فکر می‌کنیم بزرگ نیست. کتاب ده کیلومتر از زمین را دفتر نشرمعارف به چاپ رسانده است.

اینجا طایفه‌گرایی وجود دارد، اما جایی برای بخشش و گذشت نه! مرگ در سوریه مجالی برای عشق و برادری و شهروندی باقی نگذاشته‌است. اینجا خیابان‌ها و راه‌ها متعدد است و نتیجه یکی! اینجا حلب است و مرگ در کمین!

گزیده کتاب ده کیلومتر از زمین

هیچ وقت آن روز تابستانی و آن صحنه را فراموش نمی کنم. به حلب رفته بودم تا همانطور که علاقه داشتم، اخبار جنگ را پوشش دهم که صحنه را دیدم، تَلی از جسد در ورودی محلهٔ صلاح الدین! وقتی از فرودگاه به سمت هتل جولیا دومنا می رفتیم، أبوجورج، رانندهٔ تاکسی، ما را درست طبق توصیهٔ مأمور امنیتی سوری فرودگاه، از جادهٔ راموسه برد.