کتاب ماجراجو در زنجان pdf
- الکترونیکی
- معرفی کتاب
- مشخصات کتاب
معرفی کتاب ماجراجو در زنجان
کتاب ماجراجو در زنجان نوشته موسی زمان‌زاده دربان و محمد جولایی تهرانی و انتشارات نوژین آن را به چاپ رسانده است. این کتاب، به تاریخچه، موقعیت جغرافیایی، طبیعت، آب‌وهوا، صنایع دستی، غذاهای بومی و... این استان می‌پردازد.
استان زنجان از جمله مناطق تاریخی ایران به شمار می‌رود و کاوش‌های باستان‌شناسی انجام شده و آثار تاریخی به دست آمده در آن، حکایت از قدمت و دیرینگی این استان دارد. وسعت این استان در حدود 22 هزار کیلومتر مربع و جمعیت آن نزدیک به دو میلیون نفر است.
زنجان از دو ناحیه جلگه‌ای و کوهستانی تشکیل شده و آب‌وهوایی کوهستانی و سرد در ارتفاعات و آب‌وهوایی معتدل و نیمه‌مرطوب در دشت‌ها دارد. این تنوع آب‌وهوایی باعث به وجود آمدن انواع مختلفی از زندگی جانوری شده است و این گونه‌های متفاوت از حیوانات وحشی و پرندگان مهاجر و جانوران آبزی گردشگران فراوانی را به این ناحیه جذب می‌کند.
زبان اغلب اهالی زنجان ترکی آذربایجانی است. چاقوسازی، ملیله‌کاری، چاروق‌دوزی، مسگری، فرش، گلیم، فلزکاری، سرویس‌های چایخوری و شربت‌خوری و... از جمله صنایع دستی این استان و زیتون، انار، برنج، انگور، پیاز، فندق، بادام، گردو و... از سوغاتی‌های زنجان به شمار می‌روند.
از مشهورترین غذاهای محلی و بومی زنجان می‌توان از سوت آشی، چکدرمه، باغ شوربا، قره شوربا، کوفده، ایبردک، قائق لش، آش ترش و... نام برد. گنبد سلطانیه، خانه ذوالفقاری، مسجد جامع، غار کتله‌خور آهکی، چشمه معدنی وننق، کوه بلقیس، آتشکده الزین، مقبره حسام‌الدین چلبی و... از جمله جاذبه‌های گردشگری این استان محسوب می‌شوند.
گزیده کتاب ماجراجو در زنجان
یکی از جشن‌هایی که در استان زنجان به خصوص در منطقه انگوران برپا می‌شود، جشن «حالا» است. این جشن که در ارتباط با جمع‌آوری محصولات کشاورزی است، از کهن‌ترین جشن‌های رایج منطقه به شمار می‌رود.
به هر تقدیر، در اوایل فصل پاییز پس از اینکه محصولات کشاورزی از کشتزارها و خرمنگاه‌ها جمع‌آوری و برداشت شد، این جشن برپا می‌شود. بدین ترتیب که در آغاز برداشت محصول از زمین، هر خانوار مقداری در حدود 20 متر مربع از مزرعه گندم خود را به عنوان «حالا» باقی می‌گذارد. در روز جشن تعدادی از همسایگان و وابستگان را به جشن دعوت می‌کند و با قربانی کردن گوسفند، گاو و تدارک پذیرایی، مهمانان را در خانه یا در یکی از تفرجگاه‌های محلی با ناهار پذیرایی می‌کند.
بیشتر مهمانان از مردانی که به شغل کشاورزی اشتغال دارند، انتخاب می‌شوند. در این جشن زنان حضور ندارند.