زیبایی ها و زشتی های کربلا

این کتاب که متن یک دهه سخنرانی ایام محرم در حرم حضرت سید علاءالدین حسین بن موسی الکاظم (علیهما السلام) است در ۱۰ فصل به بررسی زیبایی ها و زشتی های واقعه کربلا می پردازد.

در بخشی از مقدمه این کتاب می خوانیم:

در نگاه ظاهری به حادثه کربلا، مناظر زیبا و جمیلی به چشم نمی‌آید. در یک سو هزاران نفر انسان‌های گناهکار، منافق، جاهل، ظالم، ذلیل و… صف کشیده‌اند، و لب‌ها و جگرهای‌شان تشنه‌ی خون انسان و انسانیت است و در طرف دیگر کمتر از صد مرد قرار گرفته‌اند و تعدادی زن و کودکِ مضطرب و نگران در خیمه‌ها؛  با لب‌های تشنه به آب و جگرهای سوخته… .

پس زینب علیهاالسلام چه می‌دید که در پاسخ ابن زیاد لعین فرمود: «مَا رَأَیْتُ إِلَّا جَمِیلًا»؟!

مقام معظم رهبری مدظله العالی در همین زمینه می‌فرمایند: «با آن‌همه مصیبت، وقتی دشمن می‌خواهد او را شماتت کند، می‌گوید: ما رَاَیتُ اِلّا جَمیلاً؛ آنچه دیدم زیبا بود؛ شهادت بود، داغ بود، امّا در راه خدا بود، برای حفظ اسلام بود… . این کارِ بزرگِ حماسه‌ی زینبی است».[۱]

گویا زینب از بلندای «تلّ زینبیه»، این‌ها را می‌دید.