نقد ادبی بر کتاب فیه ما فیه جلد سوم

معرفی کتاب نقد ادبی بر کتاب فیه ما فیه جلد سوم

این کتاب جلد سوم نقد ادبی بر کتاب فیه ما فیه مولانا است و به شرح و تعلیق بخش سوم آن پرداخته است. فیه ما فیه ( مجموعه گفتارهای جلال‌الدین محمد مولوی است که توسط بهاء الدین محمد معروف به سلطان ولد گردآوری شده است. این و تحلیل براساس شاخصه‌های آیات قرآن و احادیث معصومین (ع)است.

اﺛﺮ ﻫﺮ ﺻﺎﺣﺐ اﺛﺮ ﺑﺎﯾﺴﺘﯽ ﺑﺮ اﺳﺎس ﺣﻘﺎﯾﻖ ﺟﻬﺎن ﻫﺴﺘﯽ اﺳﺘﻮار ﺑﺎﺷﺪ و او ﺣﻖ ﻧﺪارد ﺗﺎ ﺗﺼﻮرات وﺧﻮد را ﺑﻪ ﻧﺎم ﺣﻖ و ﺣﻘﯿﻘﺖ از ﻃﺮﯾﻖ ﺟﻌﻞ اﺣﺎدﯾﺚ و ﯾﺎ دﺧﻞ و ﺗﺼﺮف در اﺣﺎدﯾﺚ و ﺗﻐﯿﯿﺮ آن و ﯾﺎ ﻧﻘﻞ وﻗﺎﯾﻊ ﺧﻼف واﻗﻊ و ﯾﺎ ﺗﻘﺪﯾﺲ اﻓﺮادی ﮐﻪ ﻣﻨﺸﺎء ﻓﺴﺎد و ﺗﺒﺎﻫﯽﻫﺎ در ﺟﻮاﻣﻊ اﺳﻼﻣﯽ و ﺑﺸﺮی ﻫﺴﺘﻨﺪ و ....، را ﺑﻪ ﻣﺨﺎﻃﺒﺎن ﺧﻮد اﻟﻘﺎ ﻧﻤﺎﯾﺪ و ﯾﺎ در ﺗﻘﺪﯾﺲ آﻧﻬﺎ ﺑﮑﻮﺷﺪ و ﯾﺎ روﯾﻪای ﺧﻼف رﺿﺎی ذات اﻗﺪس اﺣﺪﯾﺖ و اﺣﮑﺎم ﺷﺮﯾﻌﺖ ﺟﺎوداﻧﯽ آﺧﺮﯾﻦ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮان ﺧﺪا و ﺑﺮﺗﺮﯾﻦ ﺧﻼﯾﻖ و آن وﻋﺪه داده ﺷﺪه اﻧﺒﯿﺎ ﺧﺪاوﻧﺪ ﯾﻌﻨﯽ وﺟﻮد ﭘﺎک و ﻣﻘﺪس و ﻣﻄﻬﺮ و ﻣﻌﺼﻮم ﺣﻀﺮت ﻣﺤﻤﺪ ﺻﻠﯽ اﷲ ﻋﻠﯿﻪ و آﻟﻪ و ﺳﻠﻢ و ﻋﺠﻞ ﻓﺮﺟﻬﻢ و روش اﻣﺎﻣﺎن ﻣﻌﺼﻮم ﮐﻪ اوﺻﯿﺎء ﻣﻌﻈﻢ رﺳﻮل ﺧﺪا و ﻣﺮوﺟﯿﻦ ﺷﺮﯾﻌﺖ ﻋﻈﯿﻢ اﺳﻼم و ﺑﺮﭘﺎ دارﻧﺪﮔﺎن آﯾﺎت ﻗﺮآن ﻫﺴﺘﻨﺪ را ﺗﺮوﯾﺞ ﻧﻤﺎﯾﺪ و در راﺳﺘﺎی اﻟﻘﺎﺋﺎت ﺧﻮد ﺑﻪ اﻣﻮر ﻧﺎروا ﻣﺘﻮﺳﻞ ﺷﻮد و ....، ﯾﺎ ﻣﺪﻋﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ ﺣﺎﺻﻞ ﯾﺎﻓﺘﻪﻫﺎی او اﻟﻬﯽ و آﺳﻤﺎﻧﯽ و وﺣﯽ ﺧﺪاوﻧﺪ اﺳﺖ . به دنبال همین عقیده عبدالله عصام رودسری کوشیده است تا به نقد و شرح کتاب فیه ما فیه مولانا که به عنوان عارفی در زمان خود شناخته می‌شده است براساس آیات قرآن و احادیث اهل‌بیت(ع) بپردازد.

گزیده کتاب نقد ادبی بر کتاب فیه ما فیه جلد سوم

 ﻣﻮﻻﻧﺎ در اﯾﻦ ﻣﺘﻦ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺮای آﻧﮑﻪ ﺑﻌﺪ از ﻣﺮگ دوﺳﺘﺎن ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ را ﯾﺎﻓﺘﻪ و ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ را ﺑﺸﻨﺎﺳﻨﺪ ﺑﺎﯾﺴﺘﯽ در ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﺳﯿﺮ ﺳﯿﺮ ﻧﻈﺮ ﮐﺮده و ﻫﻤﺪﯾﮕﺮ را ﻧﯿﮏ ﻧﯿﮏ دﯾﺪه ﺑﺎﺷﻨﺪ زﯾﺮا اﯾﻦ ﺳﯿﺮ ﺳﯿﺮ ﻧﻈﺮ ﮐﺮدن و اﯾﻦ ﻧﯿﮏ ﻧﯿﮏ دﯾﺪن، ﺑﺎﻋﺚ ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ در ذات ﻃﺮف ﻧﯿﮏ ﻧﯿﮏ ﻓﺮو روﻧﺪ و ﺑﺮای اﯾﻨﮑﻪ ﻧﯿﮏ ﻧﯿﮏ ﻫﻤﺪﯾﮕﺮ را ﺑﺒﯿﻨﻨﺪ و در ﻋﯿﻦ ﺣﺎل در ذات او ﻓﺮو ﺑﺮوﻧﺪ آن اﺳﺖ ﮐﻪ اوﺻﺎف ﺑﺪ و ﺧﻮب ﻃﺮف را رﻫﺎ ﮐﻨﻨﺪ زﯾﺮا ﮐﻪ اﯾﻦ اوﺻﺎف در واﻗﻊ اوﺻﺎف اﺻﻠﯽ اﯾﺸﺎن ﻧﯿﺴﺖ ﯾﻌﻨﯽ ﺑﺎﯾﺴﺘﯽ از ﻧﯿﮏ و ﺑﺪ او ﺑﮕﺬری ﺗﺎ ﺑﻪ ذات ﭘﺎک او راه ﯾﺎﺑﯽ دوﺳﺘﺎن را ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﯽﺧﻮاﻫﻢ ﮐﻪ ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ و در اﯾﺸﺎن (ﺳﯿﺮ ﺳﯿﺮ) ﻧﻈﺮ ﮐﻨﻢ و اﯾﺸﺎن ﻧﯿﺰ ﺳﯿﺮ ﺳﯿﺮ درﻣﻦ .... ﺗﺎ ﭼﻮن در آن ﻋﺎﻟﻢ ﺣﺸﺮ ﺷﻮﻧﺪ، آﺷﻨﺎﯾﯽ ﻗﻮت ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﭘﺲ زود ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ را ﻣﯽﺷﻨﺎﺳﻨﺪ و آﮔﺎه ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﺎدر دار دﻧﯿﺎ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﻮده‌اﯾﻢ و ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺧﻮﺷﯽ ﺑﭙﯿﻮﻧﺪﻧﺪ ....، ﺣﺎﺻﻞ اﯾﻦ ﮐﻪ ﻫﻤﺪﯾﮕﺮ را ﺑﺎﯾﺴﺘﯽ ﮐﻪ ﻧﯿﮏ ﻧﯿﮏ دﯾﺪن و ....، از اوﺻﺎف ﺑﺪ و ﻧﯿﮏ ﮐﻪ در ﻫﺮ آدﻣﯽ ﻣﺴﺘﻌﺎر اﺳﺖ از آن ﮔﺬﺷﺘﻦ و در ﻋﯿﻦ ذات او رﻓﺘﻦ و ﻧﯿﮏ ﻧﯿﮏ دﯾﺪن اﺳﺖ اﮐﻨﻮن از ﻧﯿﮏ و ﺑﺪ آدﻣﯽ ﻣﯽﺑﺎﯾﺪ .