هنر طغیان

در این کتاب، بتهوون تفکر خلاق و هنرمندانه ی خود را نشان داده است.
وصیت او به مردم زمانه جز این نیست که با گوش سپردن به موسیقیِ او راهی برای التیام رنج های خود بیابند و از ورطه ی هلاکت به ساحل سلامت رهسپار شوند.
حساسیت او نسبت به موسیقیِ امثال روسینی از چنین بینش اجتماعی ای قوّت می گرفت. در نظر او، موسیقی روسینی به واقع هنری و مترقّی نبود.
بتهوون درباره ی زندگی زناشویی نیز معیارهای خاصی داشت و هیچ گاه همسری اختیار نکرد. رؤیای جهان دیگری را داشت و چون دیگر هنرمندان، آن را در آثارش بازآفرید...