صفحات کتاب

کنگره

دیویی

کتابشناسی ملی

شابک

سال نشر

<h2>معرفی کتاب تو زودتر بکش (قسمت چهارم)</h2>
موضوع فلسطین و رژیم صهیونیستی در اخبار جامعه ما حضوری هر روزه دارد و با وجود اینکه ده&zwnj;ها کتاب و مقاله درباره این قضایا نوشته شده، هنوز هم جای کار فراوانی در این حوزه به چشم می&zwnj;خورد. یکی از ابعادی که خلاء موجود در آن به&zwnj;طور ملموس حس می&zwnj;شود، بررسی روایت طرف مقابل است. بررسی روایت صهیونیست&zwnj;ها فایده&zwnj;های متعددی دارد. حداقل اهمیت آن را می&zwnj;توان در این نکته جست که مقابله با دشمن، یقیناً فرعِ بر &laquo;شناخت&raquo; دشمن است و شناخت دشمن نیز، هرگز بدون بررسی روایت او کامل نخواهد بود.
از این گذشته، تا وقتی روایت طرف مقابل بررسی نشده، گاهی شبهه&zwnj;ای در ذهن مخاطب عام باقی می&zwnj;ماند که شاید آنها هم حرف حسابی داشته باشند که ما عمداً آنها را نگفته&zwnj;ایم. به زبان خودمانی، شاید مخاطب عام خیال کند که طرف مقابل نمی&zwnj;تواند این&zwnj;قدر که ما روایت می&zwnj;کنیم بی&zwnj;منطق، قلدر و زورگو باشد. اما وقتی روایت خود آنها بدون دخل و تصرف عرضه شود، آن وقت عیار استدلال&zwnj;های جبهه دشمن و شکل عملکردشان به وضوح پیش چشم همه مخاطبین قرار خواهد گرفت و حتی می&zwnj;توان گفت که شاید برای اثبات حقانیت حرف&zwnj;هایی که تا به حال از سوی جبهه خودی گفته شده، هیچ راهی ساده&zwnj;تر از عرضه استدلال&zwnj;های و روایت جبهه مقابل نباشد.
رونین برگمن یکی از نویسندگان سرشناس اسرائیلی است که مجموعه تو زودتر بکش را نوشته، وحید خضاب چهار جلد این مجموعه را&nbsp; ترجمه و توسط انتشارات شهید کاظمی منتشر شده است. برگمن سالیان طولانی است که در عرصه ژورنالیسم تحقیقی فعالیت دارد و مقالات و کتب او در سراسر جهان خوانندگان فراوانی دارد. این اثر روایتی اسرائیلی از پیش&zwnj;زمینه&zwnj;ها و روند تشکیل سازمان&zwnj;های اطلاعاتی این رژیم است و در این بین بیش از هر چیز بر ترورهای صورت گرفته از سوی این دستگاه&zwnj;ها یا به تعبیر خود کتاب، &laquo;قتل&zwnj;های هدفمند&raquo; آن ها تمرکز دارد. برگمن، برای به دست آوردن تصویری از سیر و عملکرد این دستگاه&zwnj;ها، هزاران سند که برخی از آنها محرمانه بوده و به صورت غیرقانونی در اختیار او قرار گرفته و تعداد بی&zwnj;شماری کتاب و مقاله را بررسی کرده است.
اما اهمیت بیشتر این کتاب، به صدها مصاحبه اختصاصی نویسنده با کسانی برمی&zwnj;گردد که خود به صورت مستقیم در این سازمان&zwnj;ها یا در وقایع مورد اشاره در کتاب حضور داشته&zwnj;اند و رتبه سازمانی یا عملیاتی برخی از آنها نیز در بالاترین سطح بوده و همین، اطلاعات آنها را به معنایی تهیه کلمه دست اول کرده است.
نویسنده کتاب و تک&zwnj;تک راویانش، از صمیم قلب به حقانیت اسرائیل و ضرورت استمرار حیاتش ایمان دارند و برخی از آن&zwnj;ها، برای این باورشان دست به قتل&zwnj;های متعدد، آدم&zwnj;ربایی، شکنجه و &hellip; هم زده و بی&zwnj;پروا و بدون خجالت، آنها را در همین کتاب بازگو هم نموده&zwnj;اند. ولی با تمام این&zwnj;ها، آنچه در کتاب آمده ضرورتاً به نفع اسرائیل نیست. شاید خود نویسنده نظری جز این داشته و گمان می&zwnj;کرده با این کار، مسیر اصلاح دستگاه&zwnj;های اطلاعاتی&zwnj;شان را نمایان می&zwnj;کند؛ ولی نمی&zwnj;دانسته که اقدام او، چطور از وحشی&zwnj;گری و خونسردی در جنایت و بی&zwnj;پروایی در آدم&zwnj;کشی صهیونیست&zwnj;ها در طول تاریخشان پرده برداشته و چقدر هم این پرده&zwnj;برداری را به&zwnj;صورت ناخواسته متقن و مستدل انجام داده است. اما در هر حال نباید از یاد برد که این کتاب، روایت صهیونیست&zwnj;ها از تاریخ معاصر منطقه است. بر همین اساس، می&zwnj;توان این کتاب و ترجمه را، روایتی از چشم دشمن خواند.
<h2>گزیده کتاب تو زودتر بکش (قسمت چهارم)</h2>
اعتراضات خلبانان بعد از بمباران شحاده، همین چند ماه پیش، و سرپیچی نیروهای سایرت متکال از مشارکت در عملیات&zwnj;های قتل هدفمند هنوز در ذهن همه تازه بود. کسی، شاید یکی از واحدهای رقیب واحد 8200، قضیۀ [تمرد عمیر] را به رسانه&zwnj;ها درز داد. جزئیاتی در گزارش وجود نداشت ولی در آن فضایی که از قبل هم پر از تنش بود، همان گزارش کفایت می&zwnj;کرد تا تظاهرکنندگان چپ&zwnj;گرا و راست&zwnj;گرا به خیابان&zwnj;ها بریزند. گرچه فقط چند روز تا انتخابات کنست فاصله وجود داشت، بسیاری از سرخط&zwnj;های خبری به &laquo;متمردین&raquo; اختصاص یافته بود.<o:p></o:p>
ارتش و نهادهای اطلاعاتی نگران بودند که عمیر اولین نفر در بین سربازان فراوانی باشد که از انجام دستورات تمرد می&zwnj;کنند. از دید فرماندهان، [الزامات] سرکوب یک خیزش فلسطینی جایی برای متمردین لیبرال نرم و نازک وجود نداشت. <o:p></o:p>&laquo;واحد 8200 مظهر فرهنگ محرمانگی [در نهادهای نظامی و اطلاعاتی] است و همیشه دور از چشم&zwnj;ها، همیشه تنها، و جدا از بقیۀ ارتش، با کیفیت بالا و پنهان بود.&raquo; این را مردی که در آن زمان در منصب بالایی خدمت می&zwnj;کرده می&zwnj;گوید و ادامه می&zwnj;دهد: &laquo;حالا کاملا ناگهانی، می&zwnj;دید که داخل IDF نورافکن رو متمرکز کردن روش، اون هم در منفی&zwnj;ترین چارچوب ممکن. همه همیشه می&zwnj;گن سربازای واحد 8200 بچه&zwnj;های نازپرودۀ بهترین منطقۀ تل&zwnj;آویو&zwnj; هستند که می&zwnj;رن توی ارتش و بهترین آموزش&zwnj;های دنیا رو می&zwnj;بینن و بعد به واسطۀ مهارت&zwnj;هایی که دارن توی استارت&zwnj;آپ&zwnj;های فناوریِ پیشرفته، میلیاردها [شکِل] پول به جیب می&zwnj;زنن، و اینکه [با این وضعیت معلومه که] همه&zwnj;شون باید چپ&zwnj;گرا و عین هم باشن. واحد 8200 مدام تلاش می&zwnj;کرد با این تصویر بجنگه، حالا یه هو این برچسب روش خورده بود که پر از آنارشیست&zwnj;هاییه که حاضر نیستن دستورات رو اجرا کنن.&raquo;<a style="mso-footnote-id: ftn1;" href="#_ftn1" name="_ftnref1" title=""></a>

کتابخوان و فروشگاه کتاب

نظرات کاربران و نقد و بررسی تو زودتر بکش (جلد چهارم)