کتاب فرهنگ استراتژیک و سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران «از بازرگان تا روحانی» pdf

معرفی کتاب فرهنگ استراتژیک و سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران «از بازرگان تا روحانی»

سیاست خارجی پدیده‌ای متأثر از عوامل گوناگون داخلی و بین‌المللی است و در دهه‌های اخیر، مطالعات بسیاری در روابط بین‌المللی، عوامل داخلی را به عنوان بخش مهمی از تبیین سیاست خارجی دولت‌ها در نظر می‌گیرند. در واقع این موضوع به طور گسترده‌ای مورد توافق است که با توجه به پیچیدگی‌های سیاست جهانی، رفتارهای بازیگران دولتی فقط با تجزیه و تحلیل گزینه‌های عقلانی آن‌ها نمی‌تواند درک شود، پس از مناظره چهارم در عرصه نظریه‌های روابط بین‌الملل، عناصر معنایی از جمله (فرهنگ) در کنار عناصر مادی برای تحلیل سیاست خارجی دولت‌ها مورد توجه قرار گرفتند. لذا سازه‌انگاران رفتار سیاست خارجی کشورها را برخاسته از هنجارها می‌دانند و معتقدند تصمیمات و رفتار سیاست خارجی دولت‌ها منطبق با تفسیر هویت خودشان است.

در واقع، هنجارها شرایط مناسب برای کنش را ایجاد می‌کنند و این هنجارها شامل دو بعد هنجارهای بین‌المللی و هنجارهای داخلی است. در همین راستا کتاب فرهنگ استراتژیک و سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران «از بازرگان تا روحانی»، اثر سیدمحمد جونی؛ به دنبال فهم نظام‌مند هنجارهای فرهنگ استراتژیک حکمرانان سیاسی جمهوری اسلامی ایران است که سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران را تحت تاثیر قرار می‌دهند در ادامه نویسنده می‌خواهد با رویکردی سازه‌انگارانه تاثیر هنجارهای مزبور را در سیاست خارجی کشور از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی تا پایان دولت دوازدهم(حسن روحانی) تبیین نماید.

گزیده کتاب فرهنگ استراتژیک و سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران «از بازرگان تا روحانی»

مفهوم فرهنگ استراتژیک
از دهه 1990 موضوع فرهنگ در ادبیات روابط بین‌الملل مورد استقبال فراوانی قرار گرفت، به دنبال افزایش اهمیت فرهنگ در تحلیل و تبیین پدیده‌های سیاسی و تشریح رفتار دولت‌ها، متعاقب آن فرهنگ استراتژیک هم بیشتر مورد توجه قرار گرفت. فرهنگ از دیدگاه برخی از اندیشمندان روابط بین‌الملل به علت پیچیدگی مبهم و پویا بودن به طور کامل قابل درک نمی‌باشد. بنابراین تعریف دقیقی از مفهوم فرهنگ استراتژیک و مؤلفه‌های تشکیل‌دهنده آن وجود ندارد.

اما بی‌تردید عقاید، احساسات، ترس‌ها و اهداف، جنبه‌های غیر قابل مشاهده هر فرهنگی هستند که هسته مرکزی و ارزش‌های اصلی فرهنگ استراتژیک هر کشوری را شکل می‌دهند که البته هر گونه تغییر در ویژگی‌های فرهنگی و شرایط سیاسی کشورها منجربه تغییر فرهنگ استراتژیک آن ها نیز می‌شود. در دوران قبل از جنگ سرد مقوله فرهنگ؛ عاملی تأثیرگذار بر الگوهای رفتاری رهبران و به تبع آن رفتارهای استراتژیک بود. اما بعد از تسلط مکتب واقع‌گرایی بر مباحث استراتژیک نقش نظریه‌های معناگرا در تحلیل رفتارهای استراتژیک کم‌رنگ شد.. .