همشاگردی سلام

معرفی کتاب همشاگردی سلام 

همشاگردی سلام یک اثر تربیتی و فرهنگی است که با نظارت سید احمد سجادی‌جزی و همکاری مجتبی نیازی، در حوزه علمیه اصفهان و مرکز تحقیقات رایانه‌ای تدوین شده. هدف از تهیه این اثر، تقویت ارتباطات تربیتی در فضای آموزش و خانواده بوده و بر تعامل مؤثر میان مربیان، والدین و دانش‌آموزان تمرکز دارد.

ویژگی‌های محتوایی:
- استفاده از زبان ساده و صمیمی برای انتقال مفاهیم تربیتی
- بهره‌گیری از داستان‌های واقعی جهت آموزش غیرمستقیم
- توجه به نیازهای تربیتی نسل جدید در چارچوب فرهنگ اسلامی

مشارکت علمی و عملی:
- سید احمد سجادی‌جزی با نگاه دقیق به تربیت اسلامی، نقش هدایت علمی پروژه را ایفا کرده.
- مجتبی نیازی نیز محتوایی کاربردی برای استفاده روزمره توسط والدین و مربیان ارائه داده.

تربیت کودک با همه اهمیتی که دارد بدون آموزش، آگاهی‌بخشی و یادگیری ممکن نیست، از این رو مهمترین وظیفه والدین و مربیان، آموزش و آگاهی‌بخشی به موقع به کودکان است. والدین و مربیان با آموزش مهارت‌های زندگی به کودکان در دوره قبل از دبستان و دوره دبستان در زمینه‌های معنوی، تحصیلی و شغلی آنها را دانا، متعهد به مسئولیت‌ها، تلاشگر، بانشاط، آزادمنش، وطن دوست، خلاق، کارآفرین و با اعتمادبه‌نفس تربیت می‌کنند.در این کتاب سعی شده است آموزش کودکان دو تا دوازده سال را با بیان اهمیت، عوامل و اختلالات یادگیری و انواع مهارت‌های لازم برای زندگی گامی ارزنده در جهت رسیدن به جامعه‌ای آگاه برداریم.

این کتاب به علاقه مندان این دسته از کتاب ها و به گروه های زیر پیشنهاد ‌می‌شود:

- مربیان و معلمان مدارس دینی و غیر دینی که به دنبال ابزارهایی تربیتی با رویکرد اسلامی و کاربردی هستند  
- والدینی که مایل‌اند رابطه‌ای عمیق‌تر و آگاهانه‌تر با فرزندان خود داشته باشند، خصوصاً در دوران تحصیلی  
- طلاب و دانش‌پژوهانی که به مطالعه روش‌های نوین تربیتی در قالب‌های فرهنگی علاقه‌مندند  
- مشاوران تربیتی و روان‌شناسانی که در حوزه آموزش غیررسمی یا تربیت در محیط‌های خانگی فعالیت دارند  
- مسئولان فرهنگی مدارس، مؤسسات آموزشی و مراکز تربیتی که به دنبال محتوای سازگار با ارزش‌های بومی و دینی‌اند  

گزیده کتاب همشاگردی سلام 

یکی از عوامل موفقیت برنامه های آموزشی توجه به توانایی‌ها و تجربیات قبلی دانش آموزان است؛ چرا که آموخته ها و تجارب قبلی هر فرد پایه و اساس قدرت ادراک و یادگیریهای بعدی او را تشکیل می‌دهد. کودک زمانی می‌تواند مهارت تازه ای را به نحو مطلوب بیاموزد که قبلاً زمینه آن را داشته باشد برای نمونه زمانی می‌توان از کودک انتظار دویدن داشت که او راه رفتن را به خوبی آموخته باشد و برای اینکه کودک بتواند راه رفتن صحیح را تمرین کند باید قدرت ایستادن را تجربه کرده باشد. بنابراین در یک فرایند یادگیری مؤثر مربی باید به چگونگی و میزان تجارب پیشین شاگردان خود و تفاوت های آنان توجه داشته باشد.