کتاب ماجراجو در لرستان pdf
- الکترونیکی
- معرفی کتاب
- مشخصات کتاب
معرفی کتاب ماجراجو در لرستان
کتاب ماجراجو در لرستان نوشته موسی زمان‌زاده دربان و محمد جولایی تهرانی و انتشارات نوژین آن را به چاپ رسانده است. این کتاب، به بررسی خصوصیات این استان پرجاذبه می‌پردازد و اطلاعاتی دقیق درباره ویژگی‌های جغرافیایی، صنایع دستی، سوغات، مناطق دیدنی، تاریخچه و شهرهای مختلف آن ارائه می‌دهد.
استان لرستان به عنوان یکی از تاریخی‌ترین مناطق غربی ایران، از طبیعت و پیشینۀ خاص و جالبی برخوردار است و کتاب ماجراجو در لرستان می‌تواند مهم‌ترین اطلاعات این استان را به شما معرفی کند تا بتوانید با دانشی کامل به این منطقه سفر کنید و از جاذبه‌های گردشگری آن لذت ببرید.
براساس آخرین سرشماری مرکز آمار ایران در سال 1390 جمعیت استان لرستان 2/3 درصد از جمعیت ایران را دربرمی‌گیرد و خرم‌آباد نیز به عنوان مرکز استان، بیستمین شهر بزرگ کشور ایران به شمار می‌رود. همچنین این منطقه از طایفه‌ها و تیره‌های لر و لک تشکیل شده و گویش‌های مختلفی را همچون لری خرم‌آبادی، لری ثلاثی، لری بختیاری و... را در برمی‌گیرد.
یکی دیگر از ویژگی‌های خاص استان لرستان، قدمت تاریخی و باستانی آن است؛ این خصیصه باعث شده که یکی از چهار قسمت اصلی موزه ملی ایران به این سرزمین اختصاص پیدا کند.
در انتها باید گفت استان لرستان به خاطر وجود کوه‌های زاگرس و آب و هوای دلپذیر، طبیعت بکر و دیدنی دارد که برخی از مهم‌ترین مناطق گردشگری آن عبارتند از: «دریاچه گهر دورود، اشترانکوه، لاله‌های واژگون دالانی الیگودرز، پارک جنگلی شورآب، منطقه گلدشت، دریاچه کیو، مجموعه تالاب‌های پلدختر و آبشارها.»
گزیده کتاب ماجراجو در لرستان
محمدحسن‌خان اعتمادالسلطنه، نویسنده کتاب مراةالبلدان، از این شهر به نام «ازن» یاد کرده می‌گوید:
«ازن، قلعه‌ای است در کوه‌های همدان، گویا ازنا و ازناوه هم بنویسند... امروزه ازنا خوانده می‌شود بر کنار خط آن جنوب.»
از آن جا که در روزگار باستان همواره فرهنگ‌های بزرگ در کنار رودهای پرخیر و برکت تمرکز می‌یافتند و پیوسته بین فرهنگ‌های نخستین و مساله آب در زمین‌های مساعد وجود داشته است، بعضی بر این باورند که از دیرباز نام برخی از روستاها و شهرها با آب و روش بهره‌برداری از آن، بستگی داشته است. از این رو «ازناو» که اندک اندک «ازنا» شده و از دوباره «از» حرف اضافه است و گفته ابراهیم دهگان با یکی از گویش‌های ایرانی شاید به معنی عدد یا صفت باشد و «ناو» به معنی دره‌ای است که رودی از میان آن بگذرد و یا رودخانه‌ای که از میان دشت یا دوکوه بگذرد تشکیل شده است.