یادداشت هایی درباره غم و اندوه

معرفی کتاب یادداشت هایی درباره غم و اندوه

کتاب یادداشت هایی درباره غم و اندوه نوشته چیماماندا انگزی آدیچی با ترجمهٔ زهرا چراغعلی در انتشارات نوژین منتشر شده است.

کتاب یادداشت هایی درباره غم و اندوه دربارهٔ از دست‌دادن و سوگ پس از آن است. در این کتاب نویسنده مجموعه یادداشت‌هایی صادقانه و عمیق را گردآوری کرده است، این یادداشت‌ها همگی بیانگر اندیشه‌ها و عواطف فرزندی است که به‌تازگی در غم پدر خود به سوگ نشسته است. این کتاب یکی از جهانی‌ترین تجربیات بشر را بررسی کرده است؛ رنج روبه‌رو شدن با مرگ عزیزترین افراد زندگی‌مان. 

با خواندن این کتاب درمی‌یابیم که تنها نیستیم. همین تنها نبودن کمک بزرگ و زیادی به ما می‌کند و باعث می‌شود به خودمان کمک کنیم تا زودتر از وضعیت سخت روحی و عاطفی خارج شویم. 

گزیده کتاب یادداشت هایی درباره غم و اندوه

«دختر چهارساله‌ام می‌گوید من او را ترساندم. او زانو می‌زند و مشت کوچکش را به زمین می‌کوبد و ادای من را درمی‌آورد. درست همانطور که من پیچ و تاب می‌خوردم و فریاد می‌زدم و بر زمین می‌کوبیدم. با شنیدن این خبر خانمان‌برانداز و ویران‌کننده، من از دنیایی که از کودکی می‌شناختم ضربه سختی می‌خورم. سردرنمی‌آورم؛ آن روز عصر، پدرم روزنامه‌اش را خواند، با اوکی درباره اصلاح صورتش، پیش از ملاقات با دکتر شوخی کرد؛ گویا قرار بود فردای آن روز به دیدن متخصص کلیه، در شهر اونیتشا برود، سپس نتایج آزمایش‌هایش را با خواهرم آیجیوما که پزشک است، در میان گذاشت.

پس چطور ممکن است این اتفاق افتاده باشد؟ اما این واقعیت دارد. اوکی گوشی را روی صورت او گرفته، انگار پدر به خواب رفته، با آن صورت زیبا، آرام دراز کشیده است. این تماس مانند یک کابوس است، همه ما گریه می‌کنیم و گریه می‌کنیم و گریه می‌کنیم. هر کدام در گوشه‌ای از دنیا ناباورانه به پدر عزیزمان نگاه می‌کنیم که هنوز روی تخت بیمارستان دراز کشیده است. این اتفاق کمی قبل از نیمه شب به وقت نیجریه رخ داد. هنگامی‌که اوکی کنار او بود و چاکس از آن سوی تلفن با او صحبت می‌کرد. من به پدرم زل زده‌ام و به سختی نفس می‌کشم. گویی هوا مانند چسب شده و راه گلویم را سد کرده است.