اثربخشی بیماری های روانی در ارتکاب جرایم
- الکترونیکی
- معرفی کتاب
- مشخصات کتاب
معرفی کتاب اثربخشی بیماریهای روانی در ارتکاب جرایم
در روانپزشکی عملی، در مورد شناخت علل رفتارهای غیرعادی این اصل مسلم شده که محیط وارث به طور دایم و مساوی بر هم اثر دارند و نتیجه این تداخل است که خصوصیات فرد را ظاهر میکند. بعضی دیگر از مکتبهای جرمشناسی معتقدند که عوامل جرمزا را باید در عوامل اجتماعی یا اقتصادی و یا سیاسی، نه عوامل فردی و روانی جستجو کرد و تنها چیزی را که میتوان نسبت به عوامل فردی در نظر گرفت این است که عوامل اجتماعی در شخص مجرم تأثیر میگذارند و نفسانیات مجرم را تحت تأثیر قرار میدهند و در نتیجه، مجرم مرتکب جرم میشود. البته لازم به ذکر است و نباید فراموش کرد در این راستا قانون وراثت، اصل مهمی است که در تمام شئون موجودات از انسان و حیوان و نباتات مورد مطالعه دقیق قرار گرفته و آثار و نتایج مهمی از آن به دست آمده است و میتوان گفت یکی از سنن غیر قابل تبدیل و تغییر الهی است. دقت و بررسی در افراد و انتقال ویژگیها و کیفیاتی که از نطفه پدر و مادر و تلقیح آن به صورت جنین درآمده و در طفل به ظهور میرسد، این اصل را به طور کلی در مورد انسان به اثبات میرساند. در همین راستا کتاب اثربخشی بیماریهای روانی در ارتکاب جرایم، نوشته علی صمدی اندزقی و مرتضی مهدویفر؛ در پنج فصل «کلیات»، «تاریخچه و مفاهیم اولیه و کلیدی جرمشناسی»، «ارتکاب جرم به واسطه اختلالات و بیماریهای روانی»، «کاربرد DNA در جرمشناسی و تحلیل ارتکاب جرم در قوانین کشور ترکیه و مقایسه آن با قانون موضوعه ایران» و «جمعبندی و نتیجهگیری مولف» به نگارش درآمده که به بررسی و تحلیل آنها پرداخته است.
گزیده کتاب اثربخشی بیماریهای روانی در ارتکاب جرایم
2-2- بررسی و شناخت اقسام جرمشناسی
تعاریف متفاوتی از جرمشناسی شده است، اما تعریف ساده و جدیدی که ساترلند (جرمشناس بنام) از جرمشناسی ارائه داده است؛ بر اساس این تعریف جرمشناسی عبارت است از: «مطالعه عوامل بزهکاری». به طور کلی مباحث جرمشناسی حول محور، بزه، بزهکار و بزهکاری، میچرخد. از اینرو، جرمشناسی برای مطالعه بزهکاری از علوم مختلفی ترکیب یافته است. بدیهی است که، جرمشناسی به عنوان یک علم ترکیبی در جهت وصول به این آرمان از نتایج مطالعات و دست آوردهای این دانشها حداکثر استفاده را مینماید (نجفی توانا، 1387). در صورتی که بخواهیم به اعتبار علوم مختلفی که اجزای جرمشناسی را تشکیل میدهند و در ضمن خود علمی مستقل هستند، علم جرمشناسی را تقسیم نمائیم، باید آن را به علومی چون، جامعهشناسی کیفری، زیستشناسی کیفری و روانشناسی کیفری تقسیم نماییم. البته جرمشناسی علاوه بر تقسیمات مذکور، به تبعیت از حقوق کیفری، به سه رشته تقسیم شده است:
1. جرمشناسی عمومی یا ترکیبی،
2. جرمشناسی اختصاصی،
3. جرمشناسی بالینی (نجفی توانا، 1387 و دانش، 1379).
البته هانری لوی برول پس از تقسیم جرمشناسی به نظری و کاربردی، جرمشناسی عمومی و اختصاصی را زیر مجموعه جرمشناسی نظری و جرمشناسی بالینی و جرمشناسی پیشگیرانه و جرمشناسی انتقادی یا حقوقی را به عنوان زیر مجموعه جرمشناسی کاربردی ذکر کرده است (موسوی، 1388). به اختصار به بررسی اقسام جرمشناسی میپردازیم.. .