دانش انگیزه

معرفی کتاب دانش انگیزه 

انگیزه نیروی محرک پنهانی است که پشت هر اقدام انسان نهفته؛ بدون آن حتی ارزشمندترین اهداف به خواب‌های تجزیه‌شده تبدیل می‌شوند. این موتور درونی ما را از حالت رکود بیرون می‌کشد و جرأت شروع کردن می‌دهد. همان لحظه‌ای که تصمیم به تغییر وزن می‌گیرید یا اولین صفحه کتاب را باز می‌کنید، محصول جرقه انگیزش است. اما اهمیتش فراتر از آغاز راه است؛ هنگام مواجهه با دیوار شکست و خستگی، انگیزه به شکل سوختی برای پایداری عمل می‌کند. کوهنوردی را تصور کنید که با یادآوری قله مورد نظرش، درد عضلات را تاب می‌آورد. این نیرو دو صورت دارد: انگیزه‌های درونی مانند کنجکاوی و اشتیاق عمیق، ریشه‌دارتر و انعطاف‌پذیرترند، حال آنکه محرک‌های بیرونی مثل پاداش مالی یا تایید اجتماعی اغلب کوتاه‌عمرند. روانشناسان نشان داده‌اند افرادی با انگیزه ذاتی نه تنها عملکرد خلاقانه‌تری دارند، بلکه یادگیری عمیق‌تر و رضایت پایدارتری تجربه می‌کنند. از سویی، بی‌انگیزگیِ مزمن خاک حاصلخیز افسردگی و احساس پوچی است، درحالی که پیوند زدن کارها به ارزش‌های هسته‌ای (مثل تحصیل برای خدمت به جامعه) حس تعلق به زندگی می‌آفریند. انگیزه پل نامرئی بین استعدادهای خفته و دستاوردهای ملموس است – نبوغ بدون آن محکوم به فناست. خوشبختانه این ماهیچه روانی با راهکارهایی تقویت می‌شود: گره زدن اهداف به «چرایی»های شخصی، تقسیم مسیر به گام‌های کوچک قابل جشن، و حتی تغییر محیط به سمت محرک‌های مثبت. گاهی یک حرکت ساده، مثل پنج دقیقه قدم زدن یا تمیز کردن میز کار، چرخه راکد انگیزه را به گردش درمی‌آورد.

در کتاب دانش انگیزه خواهید آموخت:

چرا انگیزه مهم است

افسانه‌های انگیزه و حقایق مربوط به آنها

چگونگی راه‌اندازی «مکانیسم اقدام»

چگونگی تبدیل هدف‌‌گزینی به دستیابی اهداف

روش حفظ انگیزه در دوران زندگی

روش انگیزش دیگران

گزیده کتاب دانش انگیزه 

اگر دیدید که در شرف گفتن چیزی هستید و شخص دیگری حرف شما را قطع می‌کند، شاید کار خداست که به شما می‌گوید صحبت نکنید. به جای اینکه سعی کنید با آن شخص صحبت کنید یا بحث را ادامه دهید، بایستید و فکر کنید. مردم وقتی بدون تفکر کافی حرف می‌زنند مشکلاتی برایشان ایجاد می‌شود.

درحقیقت، دلیل اصلی دومی که مردم شکست می‌خورند این است که بدون آنکه به اندازۀ کافی فکر کنند، کارها را انجام می‌دهند، اما افراد موفق می‌ایستند و فکر می‌کنند. گاهی اوقات مدت طولانی می‌ایستند و فکر می‌کنند. پیتر دروکر جملۀ زیبایی دارد. او می‌گوید: «تصمیم‌های سریع بدون استثنا تصمیم‌های اشتباهی‌اند. هروقت مجبور شدید برای آینده تصمیمی بگیرید، مدتی به خودتان مثلاً یک روز یا یک هفته، فرصت فکر کردن بدهید.»

چند سال قبل کتابی عالی دربارۀ تصمیم‌گیری نوشته شده بود. نکتۀ اصلی نویسنده کتاب این بود: هرچه زمان بیشتری بین محرک و پاسخ قائل شوید، پاسخ مؤثرتر و بهتری به‌دست خواهید آورد. یعنی هرچه بین نیاز به تصمیم‌گیری و عمل تصمیم‌گیری زمان بیشتری بگذارید، تصمیم بهتر و باکیفیت بالاتری خواهید داشت: به این دلیل است که می‌گویند تصمیم را به بعد یا به آخر هفته موکول کنید. اگر قصد دارید تصمیمی برای آینده بگیرید، یکی از هوشمندانه‌ترین کارها این است که بگویید: «بگذارید چند روز دربارۀ‌ آن فکر کنم.» اگر کسی می‌خواهد از شما پول قرض کند یا چیزی به شما بفروشد یا از شما می‌خواهد وقتتان را صرف انجام کار دیگری بکنید، بگویید: «ایدۀ خوبی به‌نظر می‌رسد، ولی اجازه بده درمورد آن کمی فکر کنم.»