نماز و نیایش در دین زرتشتی
- الکترونیکی
- معرفی کتاب
- مشخصات کتاب
معرفی کتاب نماز و نیایش در دین زرتشتی
کتاب نماز و نیایش در دین زرتشتی، تألیف احمدرضا امری‌کاظمی و مریم عراقی، توسط انتشارات حکمت و عرفان منتشر شده است. این کتاب بخشی از یک مجموعه است که به موضوع نماز و نیایش در ادیان مختلف پرداخته و محتوای آن براساس متون مقدس و کتب دینیِ هر دین، به روشی تحقیقی و تحلیلی گردآوری و بررسی شده است.
نماز، این فریضۀ الهیِ جان‌بخش و جلادهندۀ قلب‌ها، از برجسته‌ترین اعمال عبادی در گستره‌ای جهانی است که در همۀ ادیان، به‌ویژه ادیان ابراهیمی، جایگاهی ریشه‌دار داشته و متون مقدس و تفاسیر هر یک از این ادیان، به اقامۀ آن تأکیدی فراوان نموده‌اند؛ همان‌گونه که در قرآن کریم، آیه ۴۱ سورۀ حج می‌فرماید: «الَّذینَ إِن مَکَّنّاهُم فِی الأَرضِ أَقامُوا الصَّلاةَ وَآتَوُا الزَّکاةََ وَأَمَروا بالمَعروفِ وَنَهَوا عَنِ المُنکَرِ وَلِلَّهِ عاقِبَةُ الأُمورِ» به معنای: «همان کسانی که هرگاه در زمین به آن‌ها قدرت و تمکّن بخشیدیم، نماز را برپا می‌دارند و زکات می‌پردازند و به کار شایسته فرمان می‌دهند و از ناشایست بازمی‌دارند، و فرجام همه کارها تنها به دست خداست»؛ در این آیه شریف، پرداخت زکات و امر به معروف و نهی از منکر، هم‌پایه و در کنار نماز قرار گرفته و نشان می‌دهد که نماز، ویژه‌ی قبیله‌ای خاص یا سرزمینی معین یا دینی واحد نیست، بلکه خطابی همگانی است به همۀ کسانی که در پهنه‌ی زمین، مکنت و توانایی می‌یابند.
بر پایۀ این اهمیت بی‌همتا و انعکاس گستردۀ نماز در آیات قرآن کریم، بر آن شدیم تا در پژوهشی ژرف، موضوع نماز و نیایش در دین زرتشت، با مراجعه به متون مقدس و کتب دینی این دین، مورد تحقیق، واکاوی و گردآوری قرار داده و دستاورد آن در کتاب نماز و نیایش در دین زتشتی پیش‌کش خوانندگان ارجمند کنیم تا گنجینه‌ای برای پژوهشگران و علاقه‌مندان باشد.
گزیده کتاب نماز و نیایش در دین زرتشتی
مکانی که در آن آیین‌های دینی برگزار می‌شود "نیایش‌گاه" یا "جشنگاه" نام دارد. به جایی که گردهم‌آیی‌هایِ دینی در آن برگزار می‌شود نیز "نیایش‌گاه" می‌گویند. امروزه نیایش‌گاه‌های زرتشتیان چهار گونه هستند: 1. پیرها، 2. سفره‌های مقدس، 3. نیایش‌گاه‌های ویژه ایزدان و 4. آتشکده‌ها.
زرتشتیان می‌گویند از این چهار گونه نیایش‌گاه، تنها آتشکده‌ها اصل و بنیاد زرتشتی دارند. پیرها و سفره‌های مقدس و نیایش‌گاه‌های ویژه ایزدان، همگی بازمانده فرهنگ‌های کهن غیرزرتشتی هستند. سه گونه نیایش‌گاه با بُن غیرزرتشتی که امروزه در فرهنگ زرتشتیان، هنوز زنده و پابرجا هستند، جاهای دلنشینی‌اند که زرتشتیان، در آن آیین‌های خود را برگزار می‌کنند. اَشو زرتشت گفته است: "از آیین‌های کهن، آن هایی را که زیبا و خوش‌آیند زمانه هستند، برگزار کنید. "… زرتشتیان آگاهند که پیرها و سفره‌های مقدس و نیایش‌گاه‌های ویژه ایزدان، بازمانده فرهنگ ایران باستان هستند، اما این نیایش‌گاه‌ها را چون گنجی می‌انگارند که باید از آن نگهداری کنند تا سودش را ببرند.
