نیلوفر

معرفی کتاب نیلوفر 

کتاب نیلوفر نوشته عمار تفتی می باشد و انتشارات کاگو آن را به چاپ رسانده است.هیچ گیاهی سوی پایین نمی روید و همه سر سوی بالا می کشند؛  حتی اگر گلدانی را واژگون بیاویزید گیاهانش رو سوی بالا  می گردانند و سر سوی خورشید می‌کشند همه ی گیاهان تشنه ی  نورند. بدین روش اند هر آن چه جان دارند پیوسته به سوی نور  روان اند؛ حتی اگر خودشان ندانند یا گمان کنند که در راه مانده اند و  یا سر به زیر دارند آن سوی هر تاریکی روشنایی ست و نور و این نور  شاید کم شود؛ اما هرگز خاموش نمی شود دست کم تا پایان جهان  راه یکی ست و آن راستی ست و نور پاداش هر راست رونده ای ست.

گزیده کتاب نیلوفر 

هنگام، سوزشی ناگهانی در تن خود حس کرد. ایستاد و نگاه کرد. بوتهٔ بزرگی از گل های سرخ درشت و زیبا روبه رویش بود که ساقه هایش پر بودند از خارهای بُرّنده و ضخیم. نیلوفر، که از رعنایی گل های سرخ، سوزش خارها را از یاد برده بود، با شور گفت «سلام. شما چه زیبایید! » هر یک از گل ها رویش را به سویی گردانید و هیچ یک به او ننگریست. نیلوفر گفت «از دیدن شما خوشحالم. دوست دارم بر شما بپیچم و بالا بیایم و از کنار شما خورشید را تماشا کنم؛ اما خارهایتان تنم را می خراشند. » یکی از گل های سرخ که از دیگران به او نزدیکتر بود، سری بالا انداخت و بی آن که نگاهش کند گفت «درست است. خارها برای این اند که هر علفی هوس بالاآمدن از بوتهٔ ما را نکند. » نیلوفر گفت «ولی از آ نجا که شما هستید، خورشید باید تماشایی باشد. حتما برای همین چنین زیبایید. » همان گل سرخ دوباره و این بار با تمسخر گفت «خوب است که می بینی ما چه زیباییم و بهتر است بدانی که کنار ما برای تو جایی نیست و اگر هم بود، در کنار زیبایی ما تو هرگز دیده نمی شدی. پس بیهوده مگو، علفک! » و سی و نه غنچه و گل شکفتهٔ سرخ ازین حرف چنان به خنده افتادند که چند گلبرگشان چون اشک بر زمین ریخت. نیلوفر سرش را گرداند و کمی آن سوتر درختچه های زیبایی را دید که گل های کوچک و سپید داشتند. به آرامی گفت «درست می گویی؛ اما سفرِ زیباترین ها هم روزی به پایان می رسد. به هرحال، من نیلوفرم. » و به آنسو که دیده بود، به راه افتاد. هنوز اندکی نرفته بود که بار دیگر دردی در پهلویش حس کرد. نگریست و غنچهٔ دیگری را بر تن خود یافت که به آرامی می رویید.