و اینگونه است زینب (س)

معرفی کتاب و اینگونه است زینب (س) 

کتاب و اینگونه است زینب (س) نوشته محمود سوری می باشد و نشر جمکران آن را منتشر کرده است.تاکنون برای معرفی عظمت شخصیت و شناخت «حضرت زینب (سلام الله علیها)» کتاب‌های گوناگونی به رشته تحریر درآمده که یکی از بهترین آن‌ها «خصائص زینبیه» اثر آیت‌الله سید نورالدین جزایری از مجتهدین محقق قرن چهاردهم هجری است.

در راستای یکی از سیاست‌های انتشارات جمکران برای احیاء کتب ارزشمند گذشته «و اینگونه است زینب» تلخیصی از کتاب «خصائص زینبیه» به چاپ رسیده است. خصائص زینبیه معروف ترین اثر سید نورالدین جزائری است که نخستین بار به سال ۱۳۴۱ش در نجف اشرف به چاپ رسید و در پی توجه فراوان علما، مبلغان و دیگر طبقات مختلف مردم، بارها در ایران و هند به چاپ رسید و به چند زبان ترجمه شد.

نویسنده در مقدمه، اظهار داشته که این کار نیازمند تکمیل است و بنای تکمیل آن را داشته اما مراجعه به متن نشان می دهد که در عین حال، مشحون از تحقیقات درخور توجه است. یکی از عواملی که سبب شده نویسنده دست به تألیف این کتاب ارزشمند بزند، مشاهده ی مطالب ناصحیح در مقاتل بوده است. تقریظ علما و بزرگان در عصر تألیف حکایت از اهمیت و موفقیت این کتاب دارد. بزرگانی چون: سید ابوالحسن اصفهانی، آقا ضیاءالدین عراقی، میرزا محمدعلی شهرستانی و… کتاب دارای چند مقدمه و ۳۹ گفتار است که هر گفتار به تبیین یکی از خصائص آن حضرت اختصاص دارد و بیشتر به القاب آن بانو نظر دارد. دو خطبه ی آن بزرگوار در کوفه، زینت بخش خاتمه ی کتاب است. برخی خصیصه ها که هرکدام یک گفتار را ویژه ی خود ساخته، بدین قرار است: راضی به قضاء الهی، امینة الله، عالمه ی غیر معلمه، محبوبه ی رسول خدا(صل الله علیه و آله)، نایب مادر، شریک برادر، زاهده، عاقله، شجاع، عابده، باکیه و..

گزیده کتاب و اینگونه است زینب (س) 

حضرت فاطمه(ع)از ابتدای بارداری بر زینب(ع)تا روز تولد دختر زیبای خویش، پیوسته غمی بر غم هایش افزوده می شد و پژمرده تر می گردید؛ زیرا انسان های خاص درگاه خداوند، برای خوشی کردن پا به این جهان نگذاشته اند. به همین دلیل بود که تا فاطمه(ع) بر یکی از فرزندان پنجگانه اش(امام حسن، امام حسین، زینب کبری، امّ کلثوم و محسن(ع)) باردار می شد، مصیبت های وارد بر آن نوزاد را به ایشان می گفتند تا فاطمه(ع)به همین اندازۀ اندک هم از خوشی و لذت دنیا بهره نبرد.

از این رو، یک بار از زهر جفا بر بدن حسن (ع) گفتند و بار دیگر از مصیبت های کربلا بر حسین(ع). باز از رنج های زینب(ع)، آن مادر مصیبت ها داد سخن سردادند یا داستان اسیری ام کلثوم شهادت محسن بی گناه را به یاد آوردند.