معماری بیو دیجیتال و ژنوم معماری متا

مهرفی کتاب معماری بیو دیجیتال و ژنوم معماری متا

کتاب "معماری بیودیجیتال و ژنوم معماری متا" نوشته محمود گلابچی و هادی محمودی نژاد که توسط انتشارات دانشگاه معماری و هنر پارس منتشر شده، به بررسی مفاهیم نوینی در حوزه معماری می‌پردازد.

این کتاب به ترکیب فناوری‌های بیولوژیکی و دیجیتال و تأثیر آن‌ها بر معماری پرداخته و چگونگی استفاده از اصول ژنتیک و ژنوم در طراحی معماری را بررسی می‌کند. کتاب معماری بیودیجیتال و ژنوم معماری متا نه تنها به دانشجویان و مهندسان معماری، بلکه به تمامی علاقه‌مندان به فناوری‌های نوین و طراحی‌های پایدار توصیه می‌شود.

 موضوعات کلیدی کتاب:

 فناوری بیودیجیتال :
 در این بخش نویسندگان به ادغام فناوری‌های دیجیتال با بیولوژیکی و استفاده از این ترکیب در طراحی و ساخت ساختمان‌ها پرداخته‌اند.

ژنتیک و ژنوم :
این بخش به مبانی ژنتیک و ژنوم می‌پردازد و موضوعاتی از قبیل ژن‌ها و کروموزوم‌ها، ساختار DNA، متابولیسم DNA، ساختار RNA، و متابولیسم RNA را بررسی می‌کند. همچنین به تکنولوژی DNA و نقشه و توالی ژنوم انسان اشاره دارد.

رشته علم ژنتیک :
در این بخش، نویسندگان به معرفی و توضیح رشته علم ژنتیک می‌پردازند. این بخش به تاریخچه، اصول و مفاهیم پایه‌ای این رشته می‌پردازد.

 تکامل و انتخاب طبیعی :
این بخش به قانون انتخاب طبیعی داروین و ارتباط آن با هوش مصنوعی پرداخته و مفهوم تکامل را توضیح می‌دهد. نویسندگان بررسی می‌کنند که چگونه انتخاب طبیعی می‌تواند در طراحی معماری نیز مورد استفاده قرار گیرد.

 فناوری‌های نوین در معماری :
این بخش به بررسی استفاده از فناوری‌های بیودیجیتال در معماری می‌پردازد و نشان می‌دهد که چگونه این فناوری‌ها می‌توانند به طراحی و ساخت ساختمان‌های هوشمند و سازگار با محیط زیست کمک کنند.

معماری متا:
در این بخش، نویسندگان به معرفی مفهوم معماری متا پرداخته و چگونگی استفاده از اصول ژنومیک و فناوری‌های بیودیجیتال برای ایجاد ساختمان‌های هماهنگ با محیط زیست را توضیح می‌دهند.

گزیده کتاب معماری بیو دیجیتال و ژنوم معماری متا

انتخاب نخبه گرایی

ایده نخبه سالاری یا ،گرایی ویژگی تازه‌ای به پروسه انتخاب اضافه می‌کند در نخبه سالاری بهترین عضو هر جمعیت زنده می‌ماند و در جمعیت بعد حضور دارد به عبارت دیگر عضوی که بالاترین تطابق را دارد به طور خودکار به جمعیت جدید منتقل می‌شود. این روش ابتدا در سال ۱۹۷۵ توسط کندی «جونز معرفی شد اعمال نخبه سالاری در الگوریتم ژنتیک معمولاً باعث بهبود کارایی آن می‌شود.