صندلی ها هم پارک را دوست دارند

صندلی‌ها هم پارک را دوست دارند قصه صندلی چوبی است که پیر شده و حوصله هیچ‌کس را ندارد. صاحبخانه او را در کوچه می‌گذارد؛ چون دیگر به درد نمی‌خورد. صندلی به پارک می‌رود و بازی می‌کند و با افراد جدیدی آشنا می‌شود. صندلی دیگر نه خسته بود، نه بی‌حال؛ تازه سرحال و شاد هم بود...

گزیده کتاب صندلی‌ها هم پارک را دوست دارند

پیرزن وقتی صندلی را دید، خوش‌حال شد. لبه‌ی آن را گرفت تا بلند شود. اول با دستمال حسابی تمیزش کرد. صندلی از این کار خوشش آمد؛ سپس پیرزن خیلی آرام روی آن چهارپایه‌ی مهرابن نشست و نفس بلندی کشید و گفت: «آخیش! چه‌قدر راحت شدم!»