گوستاو یونگ روانشناس سوئیسی پس مطالعات فراوان روی افرادی که به وی مراجعه می‌کردند. با نگاه عمیقی به انسان در شبکه اجتماعی تاریخی به نتیجه رسید که در همه افراد بشر یک ناخواداگاه جمعی وجود دارد که به عالم روحانی و مافوق بشر و نیروهای این عالم اعتقادی درونی دارد.

کتاب روانشناسی و کیمیاگری دربردارنده‌ی دو مطلب عمده با محوریت مطالبی در باب عالم روحانی است که در سخنرانی یونگ در کنگره اورانوس مطرح شده است. در واقع یونگ در مکتب خود که مکتب زوریخ نامیده می‌شود، با طرح مفاهیم تازه و تداول شیوه‌های بدیع تحقیق و تحلیل در زمینه روانشناسی و روان‌پزشکی انقلاب عمیقی را ایجاده کرده است و خصوصا در حوزه نقد ادبیات، هنر و اسطوره‌شناسی راه‌های نویی را گشوده است و با معیارهای جدید علمی به اثبات روح و عوالم روحانی پرداخته است.

گزیده کتاب روانشناسی و کیمیاگری

ملاحظه‌ای که بارها و بارها با آن مواجه می‌شویم آن است که همه، حتی ناوارد ترین اشخاص هم خیال می‌کنند همه چیز را راجع به روانشناسی می‌دانند ، چنان که گویی روان چیزی است که قابل فهم عمومی است. لیکن کسی که روان آدمی را واقعاً می‌شناسد با این گفته من که روان یکی از تاریکترین و اسرار آمیزترین حوزه‌های تجربه ماست موافقت خواهد کرد.

چیزی را که می‌توان در این حوزه آموخت نهایت ندارد . تقریباً روزی نمی‌گذرد که من در کارم با چیزی تازه و غیر مترقبه مواجه نشوم. راست است، تجربیات من معمولی و مبتنی بر ظاهر زندگی نیست.

مع هذا این تجارب برای هر روانشناسی که در این رشته خاص کار می‌کند قابل حصول است. از این‌رو، کمترین چیزی که می‌توان گفت آن است که بی‌اطلاعی از تجربیاتی را که من ارائه می‌دهم وسیله تهمت زدن به من قرار دادن شرط عقل نیست. من خود را مسئول کمبود اطلاعات عامه مردم از روانشناسی نمی‌دانم.

در فرایند تحلیلی، یعنی در بحث جدلی میان ضمیر آگاه و ناخود آگاه رشد و یا پیشرفتی به سوی هدف و یا فرجامی وجود دارد که سالیان درازی است که طبیعت گیج‌کننده آن توجه مرا جلب کرده است. معالجه روانی ممکن است در هر مرحله‌ای از پیشرفت به فرجامی برسد بی‌آن که انسان همیشه و حتماً احساس کند که به مقصدی رسیده است.