مکالمه با اصوات وحش

آلیس؛ شبح غمگینی ست که قدم هاش در اتاق بسیارند
و نیمه شب، خواب هایمان از جرح وُ تعدیلِ خنده هاش می پرَد

در رفتارش زنی مخفی ست که روزهاش را فروخت
تا برای شب های تنش دزدگیر بخرد

الو؟
گوش می کنی به این خطوط؟
دیر می زند حرفی که بشنوی م از قعر
گوش از فرط گریه تب ریخته صدات انگار
الووو؟