همسایه ی آقا

اندرونی یک امامزاده.
ضریح مشبک امامزاده در انتها.
جلوی ضریح، یعنی محل زیارت زائران و آمد و شدشان، مفروش و دیوارهای دو سو گچی است، با دو در، در دو سوی چپ و راست.
روی دیوارها پارچه های ادعیه نوشته و تصاویری مناسب مکان نصب است.
در سوی راست، میزی پایه کوتاه دیده می شود که روی آن شش قاب عکس قرار دارد، قاب عکس هایی با روبان سیاه بر گوشه ی هر کدام به این معنی که حبیب الله، محرم، حجت، جلال الدین، غفور و داود، که عکسشان در این قاب ها است، همگی زنده نیستند.
دو شمعدان نیز روی میز است.
یک سوم جلوی صحنه، کوچه ی مقابل امامزاده است ولی دری دیده نمی شود و فقط سردری هست که بالای آن تابلوی کاشی کاری شده ای نصب است با این نوشته:
بقعه ی مبارکه ی حضرت شاهزاده حسین علیه السلام.