حاشیه های استاد مطهری بر آثار دکتر شریعتی

معرفی کتاب حاشیه های استاد مطهری بر آثار دکتر شریعتی 

کتاب حاشیه های استاد مطهری بر آثار دکتر شریعتی نوشته استاد شهید مرتضی مطهری می باشد و نشر صدرا آن را به چاپ رسانده است.نقطه آغاز آشنایی استاد شهید آیت اللّه مطهری (1298-1358) و مرحوم دکتر علی شریعتی (1312-1356) با یکدیگر به حدود سال 1347 هجری شمسی بر می گردد.

پس از گذشت دو سال از تأسیس حسینیه ارشاد توسط شهید آیت اللّه مطهری (با همکاری مرحوم محمد همایون از نظر مالی و ناصر میناچی از نظر حقوقی)، شهید مطهری در سفری به مشهد در جلسه «کانون نشر حقایق اسلامی» که با همت مرحوم استاد محمدتقی شریعتی و دوستانش تأسیس شده بود شرکت می کند. آیت اللّه مطهری که دوستیِ دیرینه با استاد محمدتقی شریعتی داشت، در آنجا سخنرانی فرزند ایشان دکتر علی شریعتی را که به تازگی از تحصیل در فرانسه بازگشته بود مشاهده و احساس می کند که وی قدرت بیان بسیار خوبی دارد و می تواند قشر تحصیل کرده و دانشگاهی را جذب اسلام کند. (در واقع کسی که دکتر شریعتی را به عنوان یک نیروی تأثیرگذار کشف کرد شهید مطهری بود.) لذا وی و پدرش را برای همکاری با حسینیه ارشاد دعوت کرد و همان طور که شهید مطهری پیش بینی می کرد، پس از چندی مرحوم دکتر توانست قشر جوان و تحصیل کرده را به طرف اسلام سوق دهد، گر چه در معرفی و شناساندن درست و دقیق اسلام، از نظر آن شهید موفق نبود.

به همین جهت استاد مطهری پس از رحلت مرحوم دکتر شریعتی با توجه به اقبال جوانان به کتب او و این که خود او در اواخر عمر در اثر تذکرات متوالی افراد بی غرض متوجه این کاستی شده بود، طی اعلامیه ای مشترک با مرحوم مهندس بازرگان ضمن تقدیر از زحمات مرحوم دکتر در سوق دادن نسل جوان به طرف اسلام، به وجود برخی کاستی ها در آثار او اشاره کرده و سکوت در برابر آن را ناروا و نوعی کتمان حقیقت دانسته و اظهار نمودند که نظرات تفصیلی خود را طی نشریاتی اعلام خواهیم کرد.

گزیده کتاب حاشیه های استاد مطهری بر آثار دکتر شریعتی 

در جنگ احد این دو فکر پیش آمد که مسلمانان، مدینه را برای استقبال از دشمن ترک گویند یا آن را سنگر خویش سازند و در انتظار حمله دشمن بمانند. پیغمبر این دو نظر را به رأی گذاشت و خود معتقد بود که مصلحت آن است که در مدینه منتظر حمله دشمن بمانند، زیرا در این صورت مسلمانان، هم برای عقیده خواهند جنگید و هم به خاطر حفظ ناموس و خانواده و شهر و ثروت خویش. چه، انسان در کنار خانه‌اش بهتر می‌جنگد تا در میدان کارزار.