هسته و هستی غزل

... اشعار غنایی یا تغزّلی بازگوکنندۀ تأثّرات و احساسات عمیق شاعر و عواطف بیدار و زلال او نسبت به انسان، علائق مشترک جسمی و روحی، طبیعت و زیبایی های مندرج در آن است که این خود به دو نوع «عشقی» و «اخلاقی» تقسیم می شود.

می دانیم انسان - شاکلۀ انسان- از دو پدیدۀ مهم به وجود می آید: فکر و احساس یا مغز و قلب. پس طبیعی است که شعر هم برخاسته از این دو عامل مهم و تعیین کننده باشد، مانند اشعار مولانا، سعدی، حافظ و ... که جنبه فکری و عاطفی آنها به طور توأمان و امتزاج تفکیک ناپذیرشان کاملاً محسوس است...