معرفی کتاب هنر نه شنیدن

«هنر نه شنیدن» کتابی است برای همه، از کودکی تا پیری؛ و شاید بهتر است بگویم کتابی است که مطالعه‌اش برای همه سنین نه تنها مناسب، که ضروری است.

پیش از هر چیز، از تو می‌خواهم این سخنان را به خودت بگیری و فکر نکنی که این کتاب درباره تو نیست. برعکس، همه‌ی قصه‌هایش روایتی از زندگی خود توست. این کتاب از دلِ کوچک‌ترین و در عین حال واقعی‌ترین لحظات روزمره‌ی ما برآمده است؛ از همان کلافگی‌هایی که دیگران برایمان می‌سازند. و نکته‌ی مهم اینجاست که این «دیگران» غریبه نیستند، بلکه نزدیک‌ترین کسان به ما هستند: پدر، مادر، همسر، خواهر، برادر، حتا فرزندان خودمان، دوستان، همسایگان، فروشنده‌ی مغازه و میوه‌فروش محل. در یک کلام، تمام ماجرا از «انکار ما» و «اصرارآنها» سرچشمه می‌گیرد.

در عصری که مردم تا حدی راحت و بی‌تعارف شده‌اند، «نه» شنیدن به امری رایج تبدیل شده، اما شوربختانه این «نه» ها به گوش جان طرف مقابل نمی‌نشیند. مشکل اصلی کجاست؟ مشکل این است که ما «جنبه» و «هنرِ نه شنیدن» را نداریم و زود رنجیده‌خاطر می‌شویم. اما «نه» شنیدن همیشه به صورت مستقیم و با شنیدن خود کلمه‌ی «نه» نیست. گاهی در لابه‌لای گفتگو و تعارفات معمول، نظر منفی، مخالفت یا عدم تمایل خود را به طرف مقابل می‌فهمانیم، اما باز شاهد اصرارهای پیاپی او هستیم. گویی او اصلاً به نظر و احساس قلبی ما کاری ندارد و تنها اجرا شدن خواسته‌ی خودش برایش در اولویت است. این کتاب می‌خواهد به ما و به تو، مخاطب عزیز، یادآوری کند که «نه» شنیدن واقعاً یک هنر است؛ یک درک عمیق است؛ درکی از مفهوم یک کلمه، از زبان بدن، از نگاه و حتی از روحیه‌ی مخاطب.

بیا با هم «هنر نه شنیدن» را تمرین کنیم. این کتاب را صمیمانه و به دور از هرگونه غرض و رنجش بخوانید، چرا که این اثر، آیینه‌ای شفاف از درون خود ماست.

گزیده کتاب هنر نه شنیدن

دوستی برای عمل بلفارو (پلک پایین) به دکتر زیبایی مراجعه کرده بود. همراهش رفته بودیم، از اتاق که خارج شد، در کمال تعجب دیدیم که پلک بالا پانسمان و چسب شده.

پرسیدیم چرا؟ چی شد؟

با استیصال :گفت چه می‌دانم، داخل که رفتم دکتر و دستیار و منشی همه دوره‌ام کردند که پلک پایین خوب است. الان نیاز نداری، بالا را انجام بده و هی با دست پلک مرا به هر سو می‌کشیدند. در واقع انگار فکر و عقلم را در جهت سلیقه‌ی خود می‌کشیدند و نظر مرا رد می‌کردند. بنده‌ی خدا گفت: من هم گیج شدم و گفتم شاید درست می‌گویند و راستش تویه رودرواسی افتادم و این شد که شد.

نظرات کاربران و نقد و بررسی هنر نه شنیدن