صفحات کتاب

کنگره

دیویی

کتابشناسی ملی

شابک

سال نشر

<h2>معرفی کتاب برای بار آخر بخند&nbsp;</h2>
<p><strong>کتاب برای بار آخر بخند </strong>نوشته جلال نقاشیان می باشد و انتشارات شهید کاظمی آن را منتشر کرده است.&laquo;برای بار آخر بخند&raquo; اثری روایی و تازه در حوزه داستان نوجوان است. با نگاهی متفاوت به زندگی یکی از جوان&zwnj;ترین مرشد&zwnj;های زورخانه به نام مرشد عباس دائم&zwnj;الحضور. داستانی متفاوت از او و رفیق شفیقش پهلوان سعید طوقانی.</p>
<p>عباس که در جنوبی&zwnj;ترین نقطه شهر تهران زندگی می&zwnj;کند، از همان دوره نوجوانی با ممارست و علیرغم قوانین زورخانه برای ورود بچه&zwnj;ها به گود، پایش به این مکان مقدس باز می&zwnj;شود و کم کم در کنار پیرمرد&zwnj;های مرشد ضرب می&zwnj;گیرد. با شروع جنگ تحمیلی و در یکی از اعزام&zwnj;ها به جنوب، با سعید طوقانی آشنا و فصل جدیدی از زندگی&zwnj;اش شروع می&zwnj;شود.</p>
<h2>گزیده کتاب برای بار آخر بخند&nbsp;</h2>
<p>عمه خانم که مُُرد، همه از شهرستان آمدند. در خانۀ نیم وجبی آقابزرگ، جای سوزن انداختن نبود. جنازه هنوز وسط خانه بود که عمو رضا و بچه هایش از کرج آمدند تهران. عباس، پسر عمو رضا، همیشه خانۀ ما بود. از بچگی همبازی ما بود و وقتی خانوادۀ عمو به کرج مهاجرت کردند، عباس دلش تاب نیاورد و بعداز مدت کوتاهی، به خانۀ ما آمد و تقریباًً یکی از ما شد. عباس تا چشمش به عمو رضا افتاد، برای سرسلامتی جلو رفت. همیشه بزرگ تر از سن وسالش رفتار می کرد.</p>
<p>شاید برای اینکه وقتی به قول مادرم، من در کوچه لگد زیر توپ می زدم، عباس در زورخانه ورزش می کرد و ضرب می گرفت. البته، به وقتش هم شروشور بود؛ ولی اذیت های من بیشتر از او به چشم می آمد. توی اتاق غلغله بود. زن ها دور جنازه جمع شده بودند و شیون می کردند. عمه با چشم ها و دهان باز خیره به سقف نگاه می کرد و انگار در آن شلوغی برای او آب از آب تکان نخورده است. در آن گرما پره های پنکه با عجله دور محورش می چرخید.</p>

کتابخوان و فروشگاه کتاب

نظرات کاربران و نقد و بررسی برای بار آخر بخند