کتابشناسی ملی

شابک

سال نشر

صفحات کتاب

کنگره

دیویی

<h2 class="bookDescription_bookDescriptionHeader__1ptrU">معرفی کتاب خسی در میقات</h2>
<div class="bookDescription_bookDescriptionContent__I5MGS">
کتاب&nbsp;خسی در میقات&nbsp;نوشتهٔ&nbsp;جلال آل احمد&nbsp;است.&nbsp;انتشارات امیرکبیر این ناداستان در قالب سفرنامه را روانهٔ بازار کرده است. کتاب خسی در میقات&nbsp;سفرنامه&zwnj;ای به قلم&nbsp;جلال آل&zwnj; احمد&nbsp;است که هرچند به نظر می&zwnj;رسد باید فقط رنگ&zwnj;وبوی دینی و مذهبی داشته باشد، عقاید روشن&zwnj;فکرانهٔ نویسنده را نیز در بر گرفته است.
 در این سفرنامه، جلال آل&zwnj;احمد با دقت و ریزبینی از همه&zwnj;چیز صحبت کرده است؛ نه&zwnj;تنها از مناسک مذهبی بلکه از هر آنچه در لحظه&zwnj;لحظهٔ سفرش به چشم دیده است. توصیفات ریز و دقیق او سبب می&zwnj;شود تا تجربه&zwnj;ای همانند مشاهدهٔ او را پیش چشم خود ببینیم. او در این کتاب از پوشش&zwnj;ها، آداب&zwnj;ورسوم، مسائل فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی، سیاحتی و... سخن گفته است. &laquo;خسی در میقات&raquo; به&zwnj;دلیل جملات کوتاهی که دارد، توجه بسیار نویسنده به جزئیات و متن روان و دلنشین آن است که بسیار شناخته شده است. 
گاه زبان و قلم نویسنده رنگ گله و شکایت به خود می&zwnj;گیرد و به نظر می&zwnj;رسد که سر درددلش باز شده است؛ به همین دلیل از عقب&zwnj;ماندگی، تحقیر و از معماری مکان&zwnj;های زیارتی و امکانات نامناسبی می&zwnj;نویسد که حکومت سعودی در اختیار زائران قرار داده است. گاه نیز قلمش آن&zwnj;هایی را نشانه می&zwnj;رود که کورکورانه عبادت می&zwnj;کنند و حتی عبادتشان هم رنگ تشریفات دارد؛ ازاین&zwnj;رو از دیگر ویژگی&zwnj;های این سفرنامه، گِله&zwnj;هایی است که آل&zwnj;احمد از نابسامانی&zwnj;های مسلمانان می&zwnj;کند. کتاب &laquo;خسی در میقات&raquo; یکی از معروف&zwnj;ترین سفرنامه&zwnj;های معاصر حج است که جلال آل&zwnj;احمد در سال ۱۳۴۳ و در ۴۱سالگی، درطول سفر حج نوشته است.
شاید اولین ویژگی &laquo;خسی در میقات&raquo; که به ذهن می&zwnj;رسد، موقعیت ویژه&zwnj;ای است که نویسنده در آن پا به چنین سفری گذاشته و به&zwnj;موجب آن، این سفر می&zwnj;تواند فصل تازه&zwnj;ای از زندگی نویسنده محسوب شود؛ به&zwnj; عبارت&zwnj; دیگر، این سفر برای آل&zwnj;احمد یک سفر معمولی نیست. آل&zwnj;احمدی که به این سفر می&zwnj;رود، همان است که روزی پیوستن به حزب توده، گریز از خانواده&zwnj;ٔ مذهبی خود و انتشار کتاب در اعتراض به سنت&zwnj;های دینی را تجربه کرده است. به&zwnj;گفتهٔ علی شریعتی اگر کسی دوره&zwnj;های زندگی جلال آل&zwnj;احمد را نداند و آل&zwnj;احمد &laquo;خسی در میقات&raquo; را با آل&zwnj;احمد سال&zwnj;های ۱۳۲۴ و ۱۳۲۵ (که توده&zwnj;ای شده&zwnj;بود) مقایسه کند، نمی&zwnj;تواند بپذیرد نویسندهٔ سفرنامهٔ حج، او باشد. آل&zwnj;احمد در این سفرنامه در هر منزلی و موقفی قلم را دست گرفته و آن&zwnj;قدر از جزئیات و تفاصیل سفر خودش به&zwnj;طور بداهه&zwnj; برای ما نوشته که از خودمان می&zwnj;پرسیم چطور یک آدم در طول سفرش اینقدر فرصت نوشتن داشته&zwnj;است؟ از خصوصیات دیگر این سفرنامه، شرح بسیاری از جزئیات مربوط به حاجی&zwnj;های کشورهای مختلف است که هر یک آداب&zwnj;ورسوم، پوشش، ابزار و ویژگی&zwnj;های مربوط به خودشان را دارند.
<h2>گزیده کتاب خسی در میقات</h2>
&laquo;عصری رفتم پست&zwnj;خانه. پست&zwnj;چی یازده قروش تمبر برای پاکت داد و دوازده&zwnj;تا برای کارت. (هنوز به&zwnj;دست نیاورده&zwnj;ام که یک ریال سعودی ۲۰ قروش است یا ۲۱؟) و اذان عصر را می&zwnj;گفتند که از صف پست فارغ شدم و تا آمدم بجنبم، کوچه و خیابان را صف نماز انباشت. به&zwnj; یک&zwnj; چشم&zwnj; به&zwnj; هم&zwnj; زدن. هرکه می&zwnj;رسید، به صف می&zwnj;پیوست؛ اما دکاندارها همچنان مشغول معامله... که بغل&zwnj;دست یک زن ایستادم. کف خیابان ـپابرهنه ــ و کیف کوچک دوشی&zwnj;ام زیر پیشانی و زنک دختری داشت، جلویش نشانده به بازی و خودش عبای سفید داشت و عرب نمی&zwnj;نمود و نماز که تمام شد (هیچ&zwnj;کس قصر نکرد؛ یعنی ندیدم.) راه افتادم دنبال نقشه. از این دکان به آن دکان.
پنج&zwnj;تا دکان نوشت&zwnj;افزارفروشی و کتابفروشی را سر زدم تا عاقبت یک نقشه گیر آوردم. از مدینة&zwnj;السلام. چاپ خدا عالم است کی و از روی نقشه&zwnj;های دوره عثمانی. به پهنی دوتا کف&zwnj;دست و &laquo;نخل&zwnj;الزهرا&raquo; گوشه مسجدالنبی همچنان کاشته. از آن زمان تا به امروز مسجد پیغمبر را دوسه&zwnj;بار تعمیر کرده&zwnj;اند و گسترده و نخل و دیگر مخلفات را زده&zwnj;اند؛ ولی نقشه همچنان از پنجاه شصت&zwnj;سال پیش حکایت می&zwnj;کرد.
</div>

خسی در میقات

جلال آل احمد

<h2>معرفی انتشارات امیرکبیر</h2>

موسسه انتشارات امیرکبیر یکی از به نام ترین، با اعتبارترین و ارجمندترین انتشارات غیردولتی ایران می باشد که در روز دوزدهم آبان ماه سال هزار و سیصد و بیست و هشت با اختیار کردن سرقفلی اولین فروشگاه در خیابان ناصرخسرو تهران که توسط عبدالرحیم جعفری به ثبت رسانده، آغاز به کار کرده و همچنین اولین اثری که به انتشار رسانده جزوه&zwnj;ای با نام &laquo;نماز&raquo; بود که با نظر حاج میرزا خلیل کمره ای انجام گردید. 
در اوایل انقلاب، در آن بحبوحه و گیرودارها و در جریان مطالبه و ضبط اموال اوایل انقلاب در سال هزار و سیصد و پنجاه و هشت به قضاوت &laquo;دادگاه انقلاب اسلامی&raquo; موسسه امیرکبیر ضبط و &laquo;سازمان تبلیغات اسلامی&raquo; ریاست و کیاست آن را عهده دار شد. 
از جمله تلاش ها، سخت کوشی ها و کارهایی که این انتشارات منتشر نموده را می توان به آثاری چون؛ فرهنگ فارسی شش نسخه ای معین، دائرةالمعارف مصاحب و فرهنگ انگلیسی و فارسی آریان پور اشاره کرد.

<h2>جوایز و افتخارات</h2>

&laquo;سال ۱۳۸۶، ناشر برتر و برگزیده ی بیستمین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران&raquo; 
&laquo;سال ۱۳۸۵، برنده ی کتاب سال جمهوری اسلامی ایران در سال پیامبر اعظم، سنن&zwnj; الرسول&raquo; 
&laquo;سال ۱۳۸۴، ناشر برتر و برگزیده ی هجدهمین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران&raquo; 
&laquo;سال ۱۳۸۱، ناشر برتر و برگزیده ی پانزدهمین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران&raquo; 
&laquo;سال ۱۳۸۰، ناشر برتر و برگزیده ی چهاردهمین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران&raquo;

<h2>راه های ارتباطی با انتشارات امیرکبیر</h2>

وب سایت: 
amirkabirpub.ir

شماره تماس: 
۰۲۱۳۳۹۰۰۷۵۱ 
آدرس: تقاطع خیابان جمهوری و خیابان سعدی، نبش جنوب شرقی تقاطع، انتشارات امیرکبیر

کتابخوان و فروشگاه کتاب

نظرات کاربران و نقد و بررسی خسی در میقات