نظرات کاربران و نقد و بررسی بینایی

ژوزه ساراماگو در کوری از بی هویتی آدم ها می گوید و شناخت آن ها را نسبت به خودشان و مسایلی که در اجتماع آن ها رخ می دهد، به نقد می کشد و این بی هویتی اجتماعی و سیاسی آدم های یک شهر که پایتخت یک کشور فرضی است، در نماد بیماری کوری ظاهر شده و باعث بروز کوری سفیدی در آن ها می شود. ساراماگو می گوید که این آدم ها با وجود نور و روشن بودن مسیر زندگیشان آن را نمی بینند و دچار کوری سمبلیک شده اند.