نظرات کاربران و نقد و بررسی پدری به نام حسین

#چالش_مرور_نویسی_فراکتاب ما معمولاً امام حسین (ع) رو فقط در عاشورا می بینیم و از ابعاد دیگه شخصیتشون غافلیم. و این کتاب، میتونه یه قدم خوب برای شناخت جامع تر ایشون باشه. معمولاً وقتی اسم امام حسین (ع) میاد، همه یاد عاشورا و کربلا میفتن. اما این فقط یه بُعد از شخصیت بزرگ ایشونه. مثل این میمونه که یه کوه یخی رو فقط از نوکش ببینیم و از عظمت و عمقش خبر نداشته باشیم. یه کتاب خوب که به شیوه‌های تربیتی امام حسین (ع) و نحوه ارتباطشون با خانواده می پردازه، میتونه بهمون کمک کنه که یه تصویر کامل تر از ایشون داشته باشیم. نویسنده یه حرف خیلی قشنگ زده، گفته "شناخت حسینِ عاشورا، مهم تر از شناخت عاشورای حسینیه!" یعنی باید خود امام رو بشناسیم، نه فقط واقعه عاشورا رو. و عاشورا رو با امام حسین (ع) بشناسیم، نه امام حسین (ع) رو با عاشورا. برای اینکه بتونیم واقعاً از امام حسین (ع) الگو بگیریم، باید زندگیشون رو از بچگی تا لحظه شهادت بررسی کنیم. نه فقط تو میدون جنگ، بلکه تو خونه، کنار خانواده، با دوستاشون و با مردم عادی. اینجوری میتونیم بفهمیم که چطور یه آدم میتونه اینقدر بزرگ و با عظمت بشه. نویسنده تو کتاب "پدری شبیه به حسین" روی اهمیت خانواده تاکید داره. نشون میده که امام حسین (ع) چه رابطه عمیقی با پیامبر (ص)، پدر و مادر، خواهر و برادر، همسر و بچه هاشون داشتن. این رابطه فقط یه رابطه عاطفی ساده نبوده، بلکه بر اساس آموزه های دینی و اخلاقی شکل گرفته بوده. انگار یه مدل کامل از یه خانواده سالم و موفق رو به ما نشون میده. درسته که امام حسین (ع) فقط 57 سال زندگی کردن، اما ما بیشتر به چند ماه آخر زندگیشون توجه میکنیم و از خیلی از درس های مهم زندگیشون غافلیم. مثلاً رابطه فوق العاده ای که بین امام حسین (ع) و حضرت علی اکبر (ع) بوده، یا اون صمیمیت و رفاقتی که بین امام حسین (ع) و حضرت عباس (ع) بوده، تو سالهایی شکل گرفته که کمتر بهشون توجه شده. این رابطه ها نه تنها نشون دهنده محبت و صمیمیت یه خانواده است، بلکه الگوهایی از تربیت صحیح و اخلاقی رو هم به ما میده. انگار دارن بهمون یاد میدن که چطور یه پدر میتونه یه پسر قهرمان تربیت کنه، یا چطور دو تا برادر میتونن پشت هم باشن و همدیگه رو تو سخت ترین شرایط یاری کنن. برای اینکه بتونیم این شخصیت بزرگ رو بشناسیم، باید از نقش های مختلف ایشون شروع کنیم: یه پسر، یه برادر، یه همسر، یه پدر و بعد به مقام امامت برسیم. نباید فقط دوره امامت ایشون رو انتخاب کنیم و از بقیه ابعاد زندگیشون غافل بشیم. متاسفانه این موضوع خیلی کم مورد توجه قرار گرفته و کتاب های کمی در این باره نوشته شده. امیدوارم این کتاب یه شروع خوب برای شناخت جامع تر امام حسین (ع) باشه و بهمون کمک کنه که الگوهای تربیتی ایشون رو بهتر بشناسیم و ازشون تو زندگی خودمون استفاده کنیم. این کتاب فقط یه منبع اطلاعاتی نیست، بلکه یه دعوته برای اینکه تو زندگی امام حسین (ع) تأمل کنیم و از آموزه هاشون برای ساختن یه جامعه بهتر و انسانی تر استفاده کنیم. اگر این کتاب رو دوست داشتید، حتما کتابهای "پدر، عشق، پسر" و "برادر من، تویی" رو که حال و هوای داستانی دارن رو هم بخونین. نوشته شده برای چالش مرورنویسی فراکتاب.

کتاب پدری به نام حسین (علیه السلام)، ‌کتابی که درباره اون توضیح داده شده : مهارت های تربیتی پیشوای سوم در خانواده . من با دیدن این توضیح ایده کتاب رو پسندیدم که فکر کردم یک کتاب درباره مهارت های تربیتی با محوریت امام حسین علیه السلام. و اما محتوای کتاب ، حضور امام حسین در برهه های مختلف زندگی بررسی شده و نکات تربیتی ازش استخراج شده ، کتاب با دوران کودکی امام حسین شروع میشه تعامل پیامبر با ایشون و همینطور ارتباط پدر شون و مادرشون و دایه اشون با امام حسین که من آموزه های تربیتی این بخش رو پسندیدم که چطور باید با کودک رفتار بشه ، چطور باید بچه رو سرگرم کرد چه طور باید به بچه احترام گذاشت و غیره البته من نسبت به یک موضوع انتقاد دارم ، البته در صلاحیت من نیست که بگم درسته یا غلطه و اون هم اینکه در کتاب روایاتی هست که موضوعات نقل شده در اون ها کمی با کلام و عقاید ما متفاوته البته خود نویسنده به این نکته اشاره کرده اما توضیحات نویسنده برای من قانع کننده نبود. پس در کل توصیه میکنم اگر کتاب رو خوندید از نکات استفاده کنید اما هر روایت و مطلبی که راجع به امام کفته شده بود رو قبول نکنید . در بخش های بعدی عنوان با برادران و خواهران امام حسین علیه السلام هست اما در این بخش ها به نظرم رویه کتاب عوض شده و دیگه تمرکز بحث رفته روی تعداد خواهر ها و برادر ها ، اسم ها شون ، مادرشون ، وجود تاریخی شون و ... در مورد بعضی نکات تربیتی هم گفته شده اما برخی دیگه در کمال تعجب من گویا موضوع کتاب کلا به حاشیه رفته. فصل آخر کتاب هم درباره زنان و فرزندان امام هست که باز هم بحث تربیتی در حاشیه قرار گرفته اما همین نکات کم هم خیلی خوب بود ، و باز هم در این بخش بحث روایات رو من نتونستم بعضی رو پذیرم . و البته مطلبی که در ابن بخش راجع به مصعب و مختار بود ، من راجع به مصعب چیزی نمیدونم و نظری هم نمیدم اما راجع مختار من بیشتر روایت هایی شنیدم که مخالف مطالب این کتابه . این یادداشت رو برای چالش مرور نویسی فراکتاب نوشتم. #چالش_مرور_نویسی_فراکتاب

#چالش_مرور_نویسی_فراکتاب کتاب درباره روش‌های تربیتی امام حسین (ع) و رابطه‌شون با خانواده صحبت می‌کنه و می‌تونه به ما کمک کنه تا بهتر با این شخصیت بزرگ آشنا بشیم. معمولاً ما امام حسین رو فقط در قالب عاشورا و اتفاقات محرم می‌شناسیم، اما باید تلاش کنیم تا تصویر جامع‌تری از ایشون داشته باشیم. به قول نویسنده، شناخت حسینِ عاشورا خیلی مهم‌تر از عاشورای حسینه. برای اینکه بتونیم از شخصیت ایشون الگوبرداری کنیم، لازمه که زندگی امام حسین رو نه تنها در روزهای آخر عمر و در میدان جنگ، بلکه در دوران کودکی و تعاملات خانوادگی‌شون بررسی کنیم. این شناخت به ما کمک می‌کنه تا آموزه‌های ایشون رو در زندگی روزمره‌مون به کار ببریم و ازشون درس بگیریم. همچنین کتاب به اهمیت خانواده در رشد و پیشرفت فرد تأکید می‌کنه و بخش‌هایی از زندگی امام حسین رو شامل می‌شه که نشان‌دهنده ارتباط عمیق ایشون با پیامبر اکرم (ص)، پدر و مادر، خواهران و برادران، همسران و فرزندان هست و نشون میده این ارتباطات نه تنها بر پایه محبت و احترام، بلکه بر اساس آموزه‌های دینی و اخلاقی شکل گرفته. از نکات قابل توجه برای من توی کتاب، اشاره به بخشهایی از زندگی امام بود که تابحال ساده ازش رد شدیم: امام حسین 57 سال زندگی پربار داشت، اما ما معمولاً فقط به ماه‌های آخر عمرشون توجه می‌کنیم و از بخش‌های مهم دیگه غافل می‌مونیم. مثل رابطه خوب پدر و فرزندی بین امام حسین (ع) و حضرت علی اکبر و همچنین رابطه نزدیک با حضرت عباس که همه در سال‌هایی شکل گرفته که کمتر بهشون پرداخته شده. این روابط نه تنها نشون‌دهنده محبت خانوادگی ایشونه، بلکه الگوهایی از تربیت صحیح و اخلاقی رو هم ارائه می‌ده. برای شناخت بهتر شخصیت امام، باید از نقش‌های مختلف ایشون مثل فرزندی، برادری، همسری و پدری به مقام امامت‌شون برسیم؛ نه اینکه فقط دوران امامت رو بررسی کنیم. این موضوع کمتر مورد توجه قرار گرفته و کتاب‌های کمی در این زمینه نوشته شده. پرداختن به ابعاد مختلف زندگی امام می‌تونه به ما کمک کنه تا الگوهای تربیتی‌ اون رو بهتر بشناسیم و ازشون در زندگی‌ روزمره و ارتباط با والدین و فرزندانمون استفاده کنیم. در نهایت، این کتاب نه تنها یک منبع اطلاعاتی از زندگی امام حسین (ع)، بلکه دعوتی برای فکر کردن درباره زندگی این امام و استفاده از آموزه‌های تربیتی اون برای ساختن خانواده ای صمیمی تر و جامعه‌ای والاتر و انسانیه. این یادداشت برای چالش مرورنویسی فراکتاب زمستان نوشته شده.