نظرات کاربران و نقد و بررسی ابراهیم ساره

سلام علی ابراهیم.تشکر از نویسنده عزیز .ماشالله قلمتون دلنشین بود.چه قدر شخصیت شهید عشریه رو دوست داشتم.شهدا واقعا شهیدانه زندگی کردند.

معصومه زیاد تب می کرد. چند باری کارش به بیمارستان کشیده شد. وقتی می خواستم او را به دکتر ببرم، یک پروژه داشتم. پایش را به زمین می کوبید و می گفت: «بابا باید منو ببره دکتر؛ با تو نمیام.» به زور بوسه و محبت که قانعش می کردم برای رفتن به مطب، گریه می کرد که: «بغل می خوام.» دست هایم را حلقه می زدم به دورش: «بیا مامان تو بغلم.» دست هایم را کنار میزد:بابا باید بغلم کنه؛بغل تو نمیام ازکتاب ابراهیم ساره