شابک

سال نشر

صفحات کتاب

کنگره

دیویی

کتابشناسی ملی

<h2 style="text-align: justify;">معرفی کتاب شهید محمدحسین یوسف&zwnj; الهی</h2>
<div id="product-description-short-1159" class="description-short" itemprop="description">
کتاب شهید محمدحسیین یوسف&zwnj;الهی که به همت موسسه شهید کاظمی تهیه شده است، به بیان روایت&zwnj;هایی از زندگی این شهید می&zwnj;پردازد که از زبان خانواده، دوستان و همرزمان ایشان بیان می&zwnj;شود.
شهید محمدحسین یوسف&zwnj;الهی که شهید سپهبد قاسم سلیمانی در خاطرات خود از وی یاد کرده است و در وصیتش آمده است که در کنار وی دفن شود، متولد سال ۱۳۴۰ در شهر کرمان بود. وی در خانواده&zwnj;ای فرهنگی بزرگ شد و همه فرزندان از همان کودکی با حضور در مساجد و جلسات مذهبی با اسلام و قران آشنا می&zwnj;شدند و علاقه زیاد و ارتباط عمیق شهید محمدحسین یوسف&zwnj;الهی با نهج&zwnj;البلاغه نیز ریشه در همین دوران داشته است.
این شهید عزیز در زمان جنگ ایران و عراق در لشکر ۴۱ ثارالله و در واحد اطلاعات و عملیات مشغول به فعالیت و بعد&zwnj;ها نیز به عنوان جانشین فرمانده این واحد انتخاب شد. محمدحسین در طول جنگ تحمیلی، پنج مرتبه به شدت مجروح شد و در نهایت در عملیات والفجر هشت در بیست و هفتم بهمن ماه سال ۱۳۶۴ به دلیل مصدومیت حاصل از بمب&zwnj;های شیمیایی در بیمارستان لبافی&zwnj;نژاد شهر تهران به شهادت رسید.
همرزمان این شهید بزرگوار می&zwnj;گویند؛ حسین از عرفای جبهه بود و زیبا&zwnj;ترین نماز شب را می&zwnj;خواند، ولی کسی او را نمی&zwnj;دید، رفیق خدا بود و مشکلات را با الهام&zwnj;هایی که به او می&zwnj;شد، حل می&zwnj;کرد به مرحله یقین رسیده بود و پرده&zwnj;های حجاب را کنار زده بود.
شهید محمدحسین یوسف&zwnj;الهی را عارفی می&zwnj;دانند که مراتب کمال الی&zwnj;الله را طی کرده است و کمتر رزمنده&zwnj;ای است که روزگاری چند با محمدحسین زیسته باشد، اما خاطره&zwnj;ای از سلوک معنوی و کرامات او نداشته باشد. وی مصداق سالکان و عارفانی است که به فرموده امام خمینی (ره)، یک شبه ره صد ساله را پیمودند و چشم تمام پیران و کهنسالان طریق عرفان را حسرت&zwnj;زده قطره&zwnj;ای از دریای بی&zwnj;انتهای خود کردند.
</div>
<h2 style="text-align: justify;">گزیده کتاب شهید محمدحسین یوسف&zwnj; الهی</h2>
یک روز با حسین به سمت آبادان می&zwnj;رفتیم. عملیات بزرگی در پیش داشتیم. چند تا از کارهای قبلی با موفقیت لازم انجام نشده بود و آخرین عملیاتمان هم لغو شده بود. من خیلی ناراحت بودم. به حسین گفتم: :چند تا عملیات انجام دادیم، اما هیچ&zwnj;کدوم اون طور که باید، موفقیت&zwnj;آمیز نبود. این یکی هم مثل بقیه نتیجه نمی&zwnj;ده.&raquo; &laquo;برای چی؟&raquo; &laquo;چون این عملیات خیلی سخته و بعید می&zwnj;دونم موفق بشیم.&raquo; &laquo;اتفاقاً ما توی این کار موفق و پیروز هستیم.&raquo; &laquo;حسین، دیوانه شدی. توی عملیات&zwnj;هایی که به اون آسونی بود و هیچ مشکلی نداشتیم، نتونستیم کاری از پیش ببریم. اون وقت توی این یکی که کلاً وضع فرق می&zwnj;کنه و از همه سخت&zwnj;تره، موفق می&zwnj;شیم!&raquo; حسین خنده&zwnj;ای کرد و با همان تکیه کلام همیشگی&zwnj;اش گفت: &laquo;حسین پسر غلامحسین به تو می&zwnj;گه که ما توی این عملیات پیروزیم.&raquo; می&zwnj;دانستم بی&zwnj;حساب حرفی نمی زند. حتماً از طریقی چیزی که می&zwnj;گوید ایمان و اطمینان دارد. گفتم: &laquo;یعنی چی؟ از کجا می&zwnj;گی؟&raquo; &laquo;بالاخره خبر دارم.&raquo; &laquo;خب از کجا خبر داری؟&raquo; &laquo;به ما گفتن که ما پیروزیم.&raquo; &laquo;کی به تو گفت؟&raquo; &laquo;حضرت زینب سلام&zwnj;الله&zwnj;علیها.&raquo; دوباره سؤال کردم: &laquo;توی خواب گفت یا بیداری؟&raquo; با خنده جواب داد: &laquo;تو چی &nbsp;کار داری؟ فقط بدون که بی&zwnj;بی به من گفت شما تو این عملیات پیروز خواهید شد و من به همین دلیل می&zwnj;گم که قطعاً موفق می&zwnj;شیم.&raquo; هرچه از او خواستم بیشتر توضیح بدهد، چیزی نگفت. به همین چند جمله اکتفا کرد. نیاز هم نبود توضیح بیشتری بدهد. اطمینان او برایم کافی بود. همان&zwnj;طور که گفتم، همیشه به حرفی که می&zwnj;زد، ایمان داشتم. وقتی که عملیات با موفقیت تمام به انجام رسید، یاد حرف آن روز حسین افتادم و به ایمان و قاطعیتی که در کلامش بود و هرگز از این اطمینان به او پشیمان نشدم.

کتابخوان و فروشگاه کتاب

نظرات کاربران و نقد و بررسی شهید محمدحسین یوسف الهی