معرفی کتاب معلم هایم

(معلم نوشت‌هایی از راه و رسم تربیتِ بعضی معلم‌های دبستان ، راهنمایی و دبیرستانم)

کتاب معلم هایم دعوتی است برای نمایش فرصت‌هایی از تربیت و پنجره‌هایی برای کمال دادن انسان‌ها، که در قالب این خاطرات بیان شده است. در کنار آن، سعی شده به الگوها و ایده‌های موفق هریک تأکید شود تا خواننده از رهگذر تماشای خاطرات، به پیشنهادهای عملی نیز منتقل شود و اثر را بیش از یک مجموعه داستان و بیان حوادث و اتفاقات، یک بسته کاربردی برای معلمان و مربیان ببیند. به عبارت دیگر، خاطراتی در این اثر بیان شده که رنگی از تربیت داشته باشد و برای خواننده‌اش الهام‌بخش باشد. این‌ها مجموعه نکاتی است که در ساخت شخصیت نسل ما مؤثر بود. طبعاً شرایط عوض شده، ولی فطرت‌ها عوض نشده و بسیاری از این روش‌ها با اندکی تغییر و با عنایت به اقتضای مخاطبش قابل تکرار است.

توجه این اثر به معلمان قبل از مرحله دانشگاه و حوزه است تا یک جورهایی اهمیت این مقطع برجسته شود. این مقطع همان «هفت سال دومی» است که در روایات ما بر اهتمام به تربیت، تأکید ویژه‌ای شده است و جای توجه نمودن و هزینه کردن در آن را ضروری‌تر می‌کند.

باشد که معلمان این مقاطع، رسالت خود را بیش از پیش مهم و جدی ببینند و صدالبته مخاطبان‌شان ‌نیز! و سیاست‌گزاران تربیتی همچنین!

کتاب معلم‌هایم نوشته سید علی‌اصغر علوی منتشر شده توسط انتشارات دانشگاه امام صادق(ع) است.

گزیده کتاب معلم هایم

آقای طاهری دبستان

صبح‌گاه ساعت هفت‌ونیم شروع می‌شد. آقای طاهری می‌دید چند نفر زودتر از موعد کنار مدرسه نشسته‌اند. صدای‌مان زد و پیشنهادی داد:«هر روز صبح، ساعت هفت‌وربع تا اواخر صبح‌گاه، جلسه قرآنی در نمازخانه مدرسه داشته باشیم؟» و این آغاز یک اتفاق زیبا بود. جلسه‌ای در نمازخانه شروع شد با محوریت روخوانی قرآن!

هنوز لذت چیدن مصحف‌های مختلف آن‌جا با مقطع‌ها و خط‌های گوناگونش و حضور در آن حلقه نورانی، در وجودم آمیزه‌ای از نور و روشنایی می‌ریزد. این رسم تا مدت زیادی ادامه داشت و در آن مدت از انتهای قرآن شروع کردیم و تا چند جزء با هم تلاوت کردیم. چقدر سکرآور و مستی‌آفرین بودقرآن‌های آن صبح‌های قرآنی!

کارگاه عملی؛

رفقا!

اگر شما جای آقای طاهری بودید و چند روز صبح، تعدادی دانش‌آموز را یک ربع زودتر، در حیاط مدرسه می‌دیدید چه طرحی برای‌شان داشتید؟

قیامت تماشایی!

چقدر قیامت این عزیزان تماشایی و شوق‌آور است!

ان‌جا که حضرت امام صادق(ع) فرمودند: «هرکس در جوانی قرآن بخواند و مومن باشد، قرآن با گوشت و خون او آمیخته می‌شود»

و تو باعث خیر و زمینه‌ساز انس این همه دانش‌آموز با قرآن باشی!

چه شود!

چه محشری!

نظرات کاربران و نقد و بررسی معلم هایم