#چالش_مرور_نویسی_فراکتاب کتاب "بازگشت به رام‌الله" نوشته مرید برغوثی، فقط یه سفرنامه نیست؛ یه روایت تکان‌دهنده از زندگی یک فلسطینی تبعیدی است که بعد از سی سال به وطنش برمی‌گرده، اما شهری که ترکش کرده، رام‌الله، دیگه اون شهر سابق نیست. برغوثی با قلمی شاعرانه، از سختیها و محدودیت‌های زندگی زیر سایه اشغال می‌نویسه: ایست‌های بازرسی، تحقیرها، دیوارهای حائل و اردوگاه‌های پناهندگان. اما در کنار این‌ها، از امید، مقاومت و تلاش مردم فلسطین برای حفظ هویت و فرهنگشون هم حرف می‌زنه. چیزی که این کتاب رو خاص میکنه، نگاه واقع‌بینانه نویسنده به مسائل داخلی جامعه فلسطین هست. برغوثی از فساد، اختلافات سیاسی و مشکلاتی که مانع پیشرفت فلسطین میشن، پرده برمیداره. این رویکرد صادقانه، کتاب رو از یک روایت صرفاً سیاسی، به یک اثر ادبی و اجتماعی ماندگار تبدیل میکنه. "بازگشت به رام‌الله" دریچه‌ای به سمت فهم عمیق‌تر مسئله فلسطین و درک رنج‌ها و امیدهای مردمی است که سال‌هاست برای آزادی تلاش می‌کنن. اگر به فضای این کتاب علاقه‌مندید، رمان "بازگشت به حیفا" اثر غسان کنفانی را هم از دست ندهید. کنفانی هم در این اثر، با نگاهی عمیق به مسئله آوارگی فلسطینیها و تبعات جنگ، داستان خانواده‌ای را روایت میکند که پس از سال‌ها دوری، به خانه‌شان در حیفا بازمی‌گردند، اما با واقعیت‌های تلخی روبرو می‌شوند. هر دو کتاب، به شکلی متفاوت، تصویری از درد و امید در سرزمین فلسطین ارائه می‌دهند. نوشته شده برای چالش مرورنویسی فراکتاب.
#چالش_مرور_نویسی_فراکتاب کتاب «بازگشت به رام‌الله» نوشته مرید برغوثی و روایتی واقعی از زندگی اون به عنوان یک فلسطینیه، این کتاب فراتر از یک سفرنامه یا زندگینامه شخصی، و تصویری از زندگی همه فلسطینیهاست درباره تبعید، غربت و بازگشت به وطنی که دیگه اون وطن سابقی که تو میشناختی، نیست. برغوثی در این کتاب، ماجرای سفرش رو به رام الله روایت میکنه. اون پس از سی سال دوری اجباری، قدم به رام‌الله میذاره و توی این سفر، فقط خاطرات و دلتنگی‌هاش رو به تصویر نمیکشه، بلکه ما رو با چهرهٔ واقعی زندگی توی سرزمین‌های اشغالی فلسطین آشنا میکنه. نویسنده با قلم روون و شاعرانه خودش، از سختیها و محدودیت‌هایی می‌نویسه که فلسطینیها هر روز با اون مواجه میشن. از ایست‌های بازرسی، تحقیرها، دیوارهای حائل، اردوگاه های پناهندگان و از دشواری‌های زندگی زیر سایهٔ اشغال و در کنار اشغالگر. اما در کنار همه این‌ها، اون از امید، مقاومت و از تلاش مردم فلسطین برای حفظ هویت و فرهنگ و انتقال اون به بچه ها و نسل‌های آینده هم صحبت میکنه. و مگه همین انتقال باور فلسطینی بودن به بچه ها، چیزی جز از امید به آینده است؟ یکی از ویژگی‌های برجستهٔ کتاب برای من، نگاه واقع‌بینانه و منطقی نویسنده به مسائل داخلی جامعهٔ فلسطین و مردمه. برغوثی از فساد، اختلافات سیاسی بین احزاب و گروه های مختلف حاضر در فلسطین و از مشکلاتی که مانع یکدستی، پیشرفت و توسعهٔ فلسطین میشن، پرده برمیداره و اونها رو به وضوح و با صراحت بیان میکنه. این رویکرد صادقانه نویسنده، میتونه ارزش و اعتبار کتاب رو برای خواننده زیاد کنه و نشون بده که برغوثی، فقط یک نگاه احساسی و یا یک طرفه به موضوع فلسطین نداره. و همین نگاه و رویکرد صادقانه، کتاب رو از یک روایت صرفاً سیاسی، به یک اثر ادبی و اجتماعی ماندگار تبدیل میکنه. در نهایت اینکه، به نظر من، کتاب «بازگشت به رام‌الله» کتابیه که هر کسی چه موضوع فلسطین براش مهم باشه و چه صرفاً دنبال یک داستان باشه، باید بخونه. این کتاب، میتونه دریچه ای به سمت فهم عمیق‌تر مسئله فلسطین و درک رنج‌ها و امیدهای مردمی باشه که سال‌هاست برای آزادی و استقلال کشورشون تلاش می‌کنن، باشه و اون رو در قالب یک رمان، به زیبایی به ما نشون بده. این مرور برای چالش مرورنویسی فراکتاب زمستان نوشته شده.
کتابش بی نظیره❤
کتاب بازگشت به رام الله که توسط یک فلسطینی یعنی آقای مرید برغوثی نوشته شده یک اثر لطیف، خواندنی و تحسین بر انگیزه . نویسنده کتاب شاعر هست و فکر میکنم این باعث شده کتاب خیلی لطافت و حس شاعرانه داشته باشه ، اینکه موضوعات دردناک و غم انگیز رو انقدر زیبا بیان کردن خیلی هنر میخواد و این نگاه لطیف و شاعرانه نویسنده در سرتاسر کتاب به نظر من کتاب رو متمایز میکنه این که به هر پدیده ای شاعرانه نگاه شده باشه . یکی دیگه از نکات کتاب این هست که نویسنده واقعا فلسطینی هست و از زندگی ، تجربیات ، احساسات و مشاهدات خودش روایت میکنه ، فکر نمی‌کنم کسی که این مسائل رو درک نکرده باشه بتونه این طور روایت کنه . یک نکته برای من این هست که کتاب رو صرفا برای آشنایی بیشتر با فلسطین و فلسطینی ها خوندم ، فارغ از جریان فکری و سیاسی نویسنده و الان هم برای من تمایلات نویسنده مشخص نیست بلکه من فقط روایت ایشون رو فارغ از طرز تفکر سیاسی شون خوندم . آقای مرید برغوثی برای تحصیل از فلسطین خارج میشن اما رژیم اشغالگر صهیونیست به ایشون اجازه بازگشت به فلسطین رو نمیده ، ایشون مدتی در مصر می‌مونن اما مصر هم ایشون رو بیرون میکنه ، ایشون نه تنها از خانواده پدری بلکه از همسر و فرزند شون هم مجبورن جدا زندگی کنن و حالا ایشون موفق میشن چند روزی رو به فلسطین و زادگاه شون رام الله برن . با خوندن این کتاب برای اولین بار با مسئله فلسطینی هایی آشنا شدم که اجازه ورود به کشور شون رو ندارن ، همیشه در ذهنم فلسطینی ها رو داخل فلسطین و تحت ظلم میدیدم اما حالا متوجه شدم فلسطینی های زیادی هستن که از خاک مادری شون رونده شدن ، کودکانی هستن که فلسطینی متولد شدن اما هیچ وقت نتونستن پا به فلسطین بگذارن ، با این کتاب با غربت آشنا شدم. خوندن این کتاب رو از سه جهت پیشنهاد کنم اول اینکه راجع به مسئله مهم فلسطین به شما اطلاعات میده و احساسات تون رو درگیر میکنه دوم اینکه قلم نویسنده بسیار زیبا هست و سوم اینکه داستان جالبی داره. این یادداشت رو برای چالش مرور نویسی فراکتاب نوشتم. #چالش_مرور_نویسی_فراکتاب
اسم کتاب : بازگشت به رام الله. از اسمش معلوم است که با یک فلسطینی طرفیم. بله درست حدس زدیم. اما او یک فلسطینی شاعر است. مرید برغوثی مثل همه شاعرها و هنرمندها، روحیه حساس و جمع گریزی دارد و با زاویه دید خود، سختی و تلخی اشغالگری صهیونیسم های خونخوار را روایت میکند. از بازگشت خود به وطن می گوید و از سنتها و ریشه ها. کاش این برغوثی، که حسابی هم از نام خانوادگی ش تعریف میکند، این کتاب را در زمان طوفان الاقصی روایت میکرد. که مطمئنا به جای تلخی، شیرینی غرور و افتخار داشت. به جای اینکه از خودش بدش بیاید که حالا پس از سی سال که به زادگاهش برگشته، ناشناس است و نمی‌تواند معشوقه ای که نمی‌شناسد را بستاید. برشی از کتاب: تمام شد. همه چیز تمام شد. این اشغال طولانی مدت، نسل های اسراییلی به وجود آورد که در اسراییل متولد شده اند، و جز آن سرزمینی برای خود نمی شناسند و از آن سوی دیگر، نسل هایی از فلسطینیان بیگانه از فلسطین ایجاد کرد که در غربت زاده شدند و از وطن شان جز در داستانها و اخبار چیزی نمی دانند: نسلهایی که آن تمامی کوچه پس کوچه های شهرهای غریب را می شناسند، اما وطن شان را نه؛ نسل هایی که در کشور خودشان نه چیزی کاشته و نه چیزی ساخته اند و نه حتی مرتکب اشتباهات ساده انسانی خود شده اند. وقتی این کتاب را همزمان با کتاب خار و میخک شهید سنوار می خوانی، ناخودآگاه مقایسه ای در ذهنت شکل میگیرد از مردمان نوار غزه با کرانه باختری. از اینکه آنان هیچ رنگ خارجی نپذیرفتند و اینان، بخاطر مجاورت بیشتر با صهیونیسم ها، کم کم رنگ و بوی آنها را گرفتند. کتاب سراسر توصیفاتی از زندگی ست . پر از بوی زندگی با تمام فراز و نشیب هایش است. کاملا واقع بینانه. نقد رفتارها، نگاه ها، از نگاه غنی ها به فقیرها و پلفون دارها، از محافظه کار بودن مادر، که سبب شده شاعر هیچ وقت دلی برای کار سیاسی و مقاومت نداشته باشد و البته یک شاعر با قلمش می جنگد و هر که را بهر کاری ساختند. آری؛ اینجا فلسطین است خوب و بد. سیاه و سفید مثل همه جای دنیا. برشی از کتاب: روزنامه نگاری از من پرسید « دلتنگی برای وطن» برایم چه معنایی دارد ، به او گفتم در واقع، احساس شکستن اراده است. گاهی نویسنده فیلسوف می شود و از معنای زندگی در غربت، مهاجرت، اشغال و بقیه واژه های گره خورده به زندگی فلسطینیان می گوید. نگاهی تقریبا ناامید، منتقد به قول خودش طنز همراه با تراژدی یا نمیدانم شاید تراژدی که به طنز می رسد. بسیار پیشنهاد میکنم کتاب را بخوانید تا ذره ای با فلسطینیان و دردهایشان آشنا شوید تا برایتان این سوال پیش نیاید که چه شد که طوفان الاقصی برپا شد. چه شد که ملتی سختی و مرارت از دست دادن هشتاد هزار نفر را به جان خرید ولی سر تسلیم فرود نیاورد. بخشی از این غم که ساده نیست. از دست دادن برادر بزرگ تر در غربت که تو تبعید شده ای! و بجز شنیدن خبر از پشت تلفن کار دیگری نمی‌توانی انجام دهی. «شبی تلفنت زنگ می زند تا صدایی با لکنت به تو بگوید که فلانی نیم ساعت پیش مرد و تو متوجه می‌شوی که نمی توانی در مراسم تشییع جنازه او شرکت کنی؛ چون نه گذرنامه داری، نه ویزا و غیرمقیم هم هستی یا اینکه اجازه ورود به کشور را نداری و ...» برای فلسطین، برای چالش مرورنویسی فراکتاب #چالش_مرورنویسی_فراکتاب