عااالی بود، این کتاب زندگی یک دختر مسلمان ایرانی رو برامون به تصویر کشیده که در سال های انقلاب آگاهی و علم واعتقادات و باورهای دینی و مذهبی و فعالیت های اجتماعی و سیاسی خودش رو بالا برده و در سال های اسارت ،ایمان و صبر و مقاومت و ایثار و شجاعت و وطن دوستی و عفت خودش رو تقویت کرده.
خواندن خاطرات نویسنده این کتاب برایم سراسر اضطراب و غم در عین حال افتخار و مباهات بود. اطلاع پیدا کردن از گوشه ای از این که چه زحماتی کشیده شده و چه خیانتهایی صورت گرفته برایم روشنگر بود. امیدوارم قدردان زحمات و خون‌های پاک مجاهدان و رهرو راه آنان باشیم.
خیلی قشنگ بود، اگه خانه دارید حتما نسخه صوتی بگیرید گوش کنید یا تو ماشین، عالیه
من زنده‌ام فقط روایت اسارت نیست، روایت روحی‌ست که در میان تاریکی‌ها خاموش نشد. این کتاب صدای زنانی‌ست که با دستان بسته، اما با ایمانی آزاد، در برابر سخت‌ترین لحظه‌های تاریخ ایستادند. معصومه آباد، با قلمی صادق، زخم‌ها را نوشت تا ما فراموش نکنیم بهای آزادی را چه کسانی پرداخت کردند.
بسم الله الرحمن الرحیم کتاب من زنده‌ام روایت صادقانه، تلخ و در عین حال غرورآفرین خاطرات دکتر معصومه آباد، یکی از اسیران زن ایرانی در دوران دفاع مقدس است. این کتاب، خاطرات چهار سال اسارت او در زندان‌های عراق را به تصویر می‌کشد؛ سال‌هایی که با رنج جسمی، شکنجه‌های روحی، و دوری از خانواده همراه بوده اما از دل آن‌ها امید، ایمان و ایستادگی جوانه زده است. ماجرا از جایی آغاز می‌شود که معصومه آباد، دختر نوجوانی که داوطلبانه به عنوان نیروی امدادگر در جبهه‌های جنگ حضور پیدا کرده، همراه با سه زن دیگر توسط نیروهای بعثی عراق اسیر می‌شود. آن‌ها ابتدا به زندان الرشید در بغداد منتقل می‌شوند و سپس دوران طاقت‌فرسایی را در زندان‌های مختلف سپری می‌کنند. در میان شکنجه‌ها، بازجویی‌ها و زندگی سخت در سلول‌های تاریک، نویسنده با زبانی ساده و بی‌پیرایه از خاطرات خود می‌گوید؛ از ایمان، مقاومت، و لحظه‌هایی که حتی لبخند زدن تبدیل به کاری شجاعانه می‌شود. یکی از ویژگی‌های برجسته کتاب، لحن صمیمی و واقعی آن است. معصومه آباد بدون بزرگ‌نمایی، فضای اسارت را چنان توصیف می‌کند که خواننده نه فقط درد و رنج او، بلکه شجاعت، صبر و باورهای عمیق مذهبی‌اش را احساس می‌کند. او با جزئیاتی دقیق، از سختی‌های روزمره، رفتار خشن سربازان عراقی، اما همچنین از پیوندهای عاطفی میان اسرای زن و امیدهایی که حتی در سخت‌ترین شرایط از بین نمی‌روند، سخن می‌گوید. من زنده‌ام فقط خاطرات یک اسیر جنگی نیست؛ بلکه مستندی انسانی است درباره مقاومت و ایستادگی زنانی که در دل جنگ، هویت و ایمان خود را حفظ کردند. این کتاب، نقش زنان در دفاع مقدس را برجسته می‌کند و یادآور می‌شود که جنگ فقط در خط مقدم اتفاق نمی‌افتد؛ بلکه در دل اسارت هم جنگی دیگر در جریان است: جنگ برای حفظ کرامت، شرافت و انسانیت. از نظر سبک نگارش، کتاب با زبان ساده، صریح و روایی نوشته شده که آن را برای خوانندگان نوجوان و بزرگسال قابل فهم و تأثیرگذار کرده است. همین ویژگی باعث شده تا کتاب بارها تجدید چاپ شود و مورد استقبال طیف گسترده‌ای از مخاطبان قرار گیرد. در پایان، «من زنده‌ام» کتابی است که نه تنها گذشته را روایت می‌کند، بلکه پیامی برای امروز دارد: زنده‌بودن تنها در نفس‌کشیدن نیست، بلکه در ایستادگی، در باور، و در حفظ انسانیت است. این کتاب را به همه کسانی توصیه میکنم که به دنبال شناخت واقعی‌تری از جنگ ایران و عراق، نقش زنان در آن، و قدرت روح انسانی هستند. #چالش_مرور_نویسی_فراکتاب
نامه حاج قاسم سلیمانی به مولف: خواهرم، مثل همان برادرهای اسیرت همه جا با تعصب مراقبت می کردم کسی عکس روی جلد کتابت را نبیند. و در تمام کتاب با ناراحتی و استرس بدنبال این بودم که آیا کسی به شما جسارت کرد؟ آخر مجبور شدم روی عکست را با کاغذ بچسبانم تا نامحرمی او را نبیند. برادرت بغداد «سلیمانی»
خیلی قشنگ بود حتما بخونیدش🌱
از همون پیش‌گفتار چشم‌هام رو تر کرد. باور کردن همچین اتفاقاتی خیلی دردناکه؛ چه برسه به تجربه اونها. واقعا قابل تقدیرن آدمهای این چنین، انسان هایی علی رغم شکنجه های روحی و جسمی فراوان بازهم از عقیده خودشون عقب نکشیدن و سخت‌ترین هارو تحمل کردن. چه بسا که اونها دخترانی باشن با سن کم و در آستانه جوانی. درحالی که باید ورق‌های زندگی‌شون رو در کنار خانواده و کشور خودشون در آسودگی خیال بگذرونن، در دام دشمنان می‌افتند و بدترین اتفاقات رو به نظارت می‌نشینند تا بعد‌ها روایت‌گر باشند
خیلی خوبه کتابش
خیلی قشنگه این کتاب
من حدود دو سال پیش نسخه چاپی این اثر گران‌سنگ رو مطالعه کردم به جرات میتونم بگم کتاب من زنده ام و کتاب دا بهترین کتاب‌هایی بودند که در طول عمرم خواندم چون قهرمان کتاب از زنان مومن ،شجاع و صبور هستند، با خواندن اولین خط از کتاب خودم رو در اون دوران و فضا حس میکردم ،با اشکهای خانم آباد من هم اشک می‌ریختم، با دردهایش درد میکشیدم....خلاصه بگم بهترین کتابی بود که بعد از کتاب دا خواندم ،توصیه میکنم حتما این دوکتاب رو بخونید،نمونه نسخه صوتی این‌اثر رو هم فعلا گوش دادم و صدای گرم سرکار خانم آباد که مقدمه کتابشون رو خوندن برام جذاب و دلنشین بود...خانم آباد من به عنوان یک زن ایرانی به شما افتخار میکنم و شما رو تحسین میکنم و سر تعظیم و احترام در مقابل شما خم میکنم،من شما رو از طریق کتابتون شناختم ولی خیلی دوست دارم از نزدیک ببینمتون...قلم شیوایی دارید و متن کتاب بسیار سخته و زیبا نوشته شده،شما الگوی ما زنان ایرانی هستید،خدا حفظتون کنه...سلامت باشید و تندرست. فرا کتابی های گرامی!من تاکید میکنم حتما این کتاب رو مطالعه کنید...عالیه