احادیث مرتبط با حکمت مریضی ها در قرآن و روایات اهل بیت (علیهم السلام) همراه با شرحی مختصر.

• وَ لَنَبْلُوَنَّکمْ بشَی‏ءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَ الْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِنَ الْأَمْوالِ وَ الْأَنْفُس وَ الثَّمَراتِ وَ بَشِّرِ الصَّابرِین‏. (بقره 155)
به راستی که شما را با ترس وگرسنگی و گرفتن مال و جان و ثمرات امتحان می کنیم و تو ای پیامبر صابران را بشارت ده.

• وَ نَبْلُوکمْ بالشَّرِّ وَ الْخَیرِ فِتْنَه وَ إِلَینا تُرْجَعُون‏. ( انبیاء 35)
و شما را با شر و خیر آزمایش می کنیم و همگی به سوی ما باز می گردید

• رسول خدا ص فرمود: خداوند متعال بنده مومنش را با بلا تغذیه میکند همانطور که مادر با شیر کودکش را تغذیه می کند. و بلاء برای مومن سریع تر از رسیدن سیل به دره ها و جهیدن چارپایان است و همانا زمانی که بلائی از آسمان بخواهد نازل شود ابتدا به انبیائ نازل می گردد وسپس به اوصیاء وسپس هر که به آنان شبیه تر باشد و خداوند متعال دنیا را، هم به کسانی که دوستشان دارد و هم به کسانی که مبغوضشان دارد عطا می کند اما آخرت و بهشت را فقط به برگزیدگانش و اهل محبتش می دهد و او می فرماید: وقتی بنده من رسیدن روزی به او را کند و آهسته شمارد باید از اینکه من بر او غضب نموده و بابی از ابواب دنیا را بر او باز نمایم بر حذر باشد.

• کافری از امام صادق علیه السلام پرسید: که چرا کودک صغیر استحقاق مصیبت ها و دردها و بیماری ها را پیدا می کند در حالی که هیچ گناهی مرتکب نشده است؟ فرمود: مریضی ها به جهاتی است: گاهی به جهت آزمایش و امتحان. گاهی به خاطر عقوبت شدن و گاهی مریضی از آن جهت است که به موت می انجامد و تو فکر می کنی که مریضی فقط به خاطر خوردن غذاهای نا سالم و نوشیدنی های آلوده است یا به خاطر مشکلی که در مادر بچه بوده است و گمان می کنی هر کسی امور جسمانی خود را خوب تدبیر نماید و در حالات نفس خود به زیبایی بیاندیشد و خوردنی های مضر را نسبت به مفید بشناسد، مریض نخواهد شد؟
و این کلام تو میل و شباهت به کسی دارد که فکر می کند مریضی و موت جز به سبب خوردن و نوشیدن پیش نمی آید حال آنکه ارطاطالیس که معلم طبیبان بود و افلاطون که رئیس حکمت دانان بود جان سپردند و هم چنین جالینوس هم، پیر گشت و چشمش ضعیف شد و نتوانست مرگ را به هنگامی که سراغ او می آید از خود دفع کند و از پس حفظ خود بر نیامدند.
• چه بسیار مریضی که معالجه، بیشتر سبب زیاد شدن مریضی او گشته و چه بسیار طبیب دانا و آگاه از داروهایی که جان سپرده حال آنکه جاهل به این امور بعد از او به زندگی پرداخته است. پس نه آن طبیب علمش او را به هنگام اجلش نجات داد و نه این جاهل، جهل او به طبابت موجب ضرر او گشت چرا که اجلش فرا نرسیده بود.

نظرات کاربران و نقد و بررسی حکمت مریضی ها