کتاب رحیقت به قلم پرویز طبسی از فلسفه های گوناگون و عرفان های مجازی سخن می گوید، همچنین به تحلیل و انتقادهایی از مسائل اجتماعی و آموزش و پرورش پرداخته و به حصول نتایج به دست آمده از عملکرد سیاست حکومت های اسلامی و غیر اسلامی می رسد. در پایان نیز چهل متن از احادیث امامان معصوم و نهج البلاغه و داستان حضرت ذوالقرنین و حضرت خضر را ارائه می دهد.

انسان پیوسته باید در اندیشه ی خلقت و خالق خود باشد و به کندوکاو مرحله به مرحله ی زندگی اش بپردازد تا به نتایج رضایت بخشی در زندگی خود برسد و دیگران را نیز از آن نتایج معقول بهرمند سازد. یکی از بهترین روش ها برای تکامل معنوی هر فردی فلسفه است، همه ی انسان ها می توانند به فلسفه دست بیابند و اگر راه پرسشگری را ادامه دهند در حد تلاش خود از این اقیانوس بی کران استفاده خواهند برد.

قطعا بشر بدون تفکرات فلسفی و عرفانی عمر خود را به پوچی گذرانده و مثل درختی است که نه گلی دارد، نه میوه ای. در حقیقت فلسفه از ملزومات زندگی افراد است، بدون آن بشر به هیچ نوع علم و معرفتی دست نخواهد یافت. زندگی بدون فلسفه و عرفان به مفهوم غرق شدن در گمراهی است، اگر جمعیت انسان ها بدون آگاهی و معرفت الهی و فلسفه ای که به عرفان ختم شود افزایش یابد، بدون تردید بشر با دست خویش لحظه به لحظه نظاره گر نابودی نسل خود خواهد بود.

به اعتقاد پرویز طبسی انسان همیشه باید درون فلسفه سیر نماید. باید با فلسفه کار کرد، با فلسفه تفریح کرد، با فلسفه آب خورد، با فلسفه غذا میل کرد، با فلسفه قضاوت کرد، با فلسفه به آسمان نگریست، با فلسفه دین را اجراء کرد و با فلسفه نفس کشید. تنها یک مورد در زندگی نیاز به فلسفه ندارد و آن یک مورد عشق است یا به عبارتی دیگر عشق خودش اصل فلسفه است که در عرفان مستقر شده است.

پرویز طبسی در این کتاب نظیر دیگر آثارش سعی بر این دارد تا به طور کوتاه و با لغات و اصطلاحات ساده به بررسی مبحث فلسفه و عرفان و راه های رسیدن به آن ها بپردازد. او به افرادی که از فلسفه و عرفان رویگردان هستند پیشنهاد می کند تا در هر رشته ی تحصیلی و شغلی که فعالیت دارند به فلسفه آن نیز وارد شوند تا لذت حقیقی زندگی را در آن احساس کنند.

در بخشی از کتاب رحیقت می خوانیم:

وقتی به صورت معمولی و از روی بی میلی وارد فلسفه شویم در اولین قدم و اولین تفکر آن را بیفایده و بی ارزش فرض خواهیم نمود ولی وقتی از عمق جان واردش شویم هرگز از آن رویگردان نخواهیم شد و از آن لذت خواهیم برد کسانی که از فلسفه رویگردانند از حقیقت ها می ترسند و می خواهند از همه قید و بند هایی که جزو ضرورت های اجتماعی و فرهنگشان است فرار کنند و تحمل واقعیت های اخلاقی برایشان سخت است.

وقتی بدانیم همه آن فکرهایی که در ما خطور می کند وجود دارد علاقه مان به فلسفه بیشتر خواهد شد یکی از فلسفه هایی که در عامه مردم وجود آن غیر ممکن است "عدم" است و معنی آن را بیشتر مردم نبودن یا نیستی می دانند و حتی معتقد اند نمی شود به آن فکر کرد همان طوری که گفته شد هر آنچه در ذهن انسان بیاید وجود دارد چون اگر وجود نداشت به ذهن هم نمی رسید و خوب و بد آن نیز به وسیله خود ما باید کنترل یا اشاعه شود و از روی منطق و عقل به روند اجرا در آید همانند بحثی که گفته شد خدا را که آفریده فکر و پیگیری علت موضوع آن باید منطقی باشد تا پیگیری آن به نتیجه ای مطلوب و عامه و خاصه پسند باشد.

نظرات کاربران و نقد و بررسی رحیقت