مصطفی قلیزاده علیار در کتاب فرمانده پیشتاز، ابتدا داستان زندگی شهید باکری را از بدو تولد تا شهادت به تصویر کشیده و سپس دلاوری ها و رشادت های او در میدان جنگ را شرح می دهد.

شاید نوشتن و گفتن از حمید باکری به سادگی هم ممکن است؛ چرا که او خود ساده بود و ساده زیست و به همان سادگی و به دور از هر گونه تکلف و تظاهری در راه ایمان و آرمانش جهاد کرد و شهید شد. او در راه ایمان و عقیده اش از همه چیز مردانه گذشت، از نام و نان و مقام؛ از فرزند و عیال و خانمان، همۀ دلبستگی هایش را گذاشت و گذشت، رشتۀ تمام وابستگی های فریبندۀ دنیا را مؤمنانه گسست و... به خدا پیوست!

هنوز هم وجب وجب خاک خوزستان و کرمانشاه و کردستان و آذربایجان طنین گام های حمید باکری را به یاد دارند و انسان ها نیز؛ خانواده، دوستانش، همسایه ها، همرزمان، همفکران، همکاران، همشهری هایش و...

مصطفی قلیزاده علیار در تدوین این دفتر علاوه بر منابع مکتوب و مطبوع، در حد امکان از گفتگوی حضوری و صمیمانۀ دوستان و همرزمان حمید باکری نیز بهره مند گردیده است. سه بخش نخستین کتاب نگاهی گذرا دارد به زندگی شهید والامقام حمید باکری از ولادت تا شهادت؛ بخش پایانی اختصاص یافته به بیان دلاوری ها و حماسه آفرینی های او در عملیات بیت المقدس.

مطلب مهمی که نویسنده همواره مدّ نظر داشته و به آن بیشتر از خود خاطرات و وقایع اهمیت می داده است، ارائۀ روش زندگی، سیرۀ جهادی، مدیریت فرماندهی، مَنِش های والای انسانی، طرز تفکر، سرچشمۀ اندیشه های گران ارج و الگوی کرداری حمید باکری است که در لابه لای این خاطره های منقول نهفته است.

در بخشی از کتاب فرمانده پیشتاز می خوانیم:

حمید پس از دورۀ سربازی، به پیشنهاد برادرش مهدی در سال 1355 به تبریز رفت. پدرشان بعد از شهادت علی، فرزندانش را از نزدیک شدن به مسائل سیاسی و مبارزاتی منع می کرد و سخت مراقب بود که آنان به این وادی کشیده نشوند. به همین خاطر مهدی، برادرش حمید را پیش خود برد تا او دور از چشم پدر در فضای سیاسی جنبش دانشجویی تبریز قرار بگیرد، شیوۀ مبارزه بر ضد رژیم را ببیند و در کنار کسب تجربه های جدید، به مطالعه بپردازد و خود را برای ورود به دانشگاه آماده نماید.

حمید حدود یک سال در تبریز بود و در همان خانه ای که برادرش مهدی و دوستش «کاظم میر ولد» اقامت داشتند، می ماند. در اینجا به مطالعۀ جدی در زمینۀ آشنایی با معارف اسلامی، عقاید دینی، تاریخ اسلام و قرآن مشغول شد و در فراگیری زبان عربی برای آشنایی بهتر با قرآن و کلام اهل بیت (ع) گام هایی برداشت. در واقع فرصتی برای تفکر و خلوتی معنوی و زلال با خدایش یافت و پایه های معرفتی و خداشناسی خود را استوارتر گردانید.

افزون بر آن، این جوان به ظاهر خلوت گزیده با تمام فروتنی و رغبت کارهای خدماتی منزل را هم انجام می داد! البته مهدی و حمید گاه در انجام کارهای منزل از یکدیگر سبقت می گرفتند... بنابر این اقامت یک سالۀ حمید باکری در تبریز، علاوه بر مطالعه و اندیشه، یک دورۀ خود سازی عملی و تربیت نفس هم بود که موجب شکوفایی سجایای اخلاقی و صفای باطنی این جوان پاک نهاد و مؤمن گردید. بدین خاطر بود که حمید بعدها می گفت: «تمام زندگی مفید من از تبریز آغاز شد!»

نظرات کاربران و نقد و بررسی فرمانده پیشتاز