کتاب جمع سپاری نوشتۀ دارن سی برایام، به بررسی نقش جمعیت آنلاین در برآورده سازی اهداف سازمانی از طریق برون سپاری می پردازد.

در اوایل دهه ی 2000، برای نخستین بار، افزایش ناگهانی علاقه ی سازمان ها به استفاده از هوش جمعی جمعیت های آنلاین به منظور خدمت رسانی و برآورده ساختن اهداف کسب و کار مشاهده شد. کسب و کارها، سازمان های غیرانتفاعی و آژانس های دولتی پیوسته انرژی های خلاقانه ی جمعیت آنلاین را در عملیات روزانه ی خود گنجانده اند و بسیاری از سازمان ها کاملاً بر پایه ی این قبیل اقدامات بنیان نهاده شده اند. این ترکیب تعمدانه ی فرایند خلاقانه ی باز و از پایین به بالا با اهداف سازمانی بالا به پایین «جمع سپاری» نام دارد.

واژه ی جمع سپاری (Crowdsourcing) ترکیب جمعیت و برون سپاری، برآمده از پدیده ی وب 2 است که در این کتاب به عنوان یک مدل آنلاین تولید و حل مسئله تعریف شده است و هوش جمعی جمعیت های آنلاین را به منظور برآورده ساختن اهداف سازمانی خاص به کار می گیرد. به جمعیت ها ی آنلاین این فرصت داده می شود که به فعالیت ها ی جمع سپاری که توسط سازمان مطرح گردیده است، پاسخ دهند. همچنین آن ها تشویق می شوند که به دلایل مختلفی در این فعالیت ها مشارکت کنند. این تعریف دقیق به منظور کمک به انجام تحقیقات تجربی در خصوص موضوع جمع سپاری و مفاهیم برگرفته شده از آن به کار گرفته می شود، اگر چه بسیاری از افراد به منظور پیشبرد اهداف خود، همچنان این تمایزات و تفاوت ها را تحت عنوان جمع سپاری می آورند.

دارن سی برایام (Daren C Brabham) این کتاب را به چهار بخش تقسیم کرده است. در فصل اول جمع سپاری را تعریف نموده و با نگاهی بر برخی از پدیده های آنلاین مربوطه که جمعیت های آنلاین و مشارکت عمومی را شامل می شوند اما شرایط جمع سپاری را ندارند، شرح داده است که چه کارهایی جمع سپاری محسوب نمی شوند. سپس در ادامه به بررسی مفاهیم و نظریات جمع سپاری پرداخته می شود.

درباره ی هوش جمعی، خرد جمعیت ها، حل مسئله و نوآوری و فرهنگ مشارکتی مباحثی را آورده و برخی از معروف ترین نمونه های جمع سپاری را کاویده است. این فصل را با مبحثی پیرامون افزایش علاقه به تأمین مالی جمعی به عنوان شیوه ای برای آوردن محصولات به بازار از طریق جمع آوری بودجه ی توزیعی و حامیان مالی کوچک به پایان می رساند.

در فصل دوم، یک طبقه بندی آمده است که جمع سپاری به عنوان یک مدل حل مسئله ی چند کاربردی را مفهوم ساخته و برخی از نمونه ها را در این چهار نوع اصلی جای می دهد. باقی این فصل، تحقیقات جمع سپاری در حد و مرزهای میان رشته ای را ترسیم می کند، از قبیل تمرکز جمع سپاری بر فن آوری در رشته های محاسباتی و کامپیوتر، کار مبتنی بر عملکرد در جمع سپاری در زمینه ی رشته های کسب و کار، تمرکز بر جمعیت ها و انگیزه ها در علوم اجتماعی، و کارهای نظری و مبتنی بر مورد در بسیاری از رشته های تخصصی.

در فصل سوم، به بحث و بررسی موضوعات مهم و اصلی جمع سپاری پرداخته شده است که توجه دانشمندان را به خود جلب نموده و متخصصان را در فعالیت جمع سپاری دخیل ساخته اند. این موضوعات عبارتند از انگیزه ی جمعیت ها از مشارکت در جمع سپاری و سوء برداشت ها در خصوص اینکه به لحاظ جمعیت شناختی و حرفه ای چه کسی واقعاً در کارهای جمع سپاری شرکت می کند. در این بخش همچنین با تأکید بر کارآیی جمع سپاری و این مسئله که در فعالیت جمع سپاری آیا جمعیت ها به ناحق استثمار می شوند یا خیر، موضوعات قانون و اخلاقیات آورده شده است.

فصل آخر به آینده ی جمع سپاری می پردازد و درباره ی کاربردهای عملی و مسیر تحقیقات آتی بحث می کند. کاربردهای عملی آینده عبارتند از استفاده از جمع سپاری در خبرنگاری، مشارکت عموم در راهبری، نقش فن آوری های همراه در جمع سپاری. تمرکز تحقیقات آتی بر مطالعه ی مدیریت کارآمد جمعیت آنلاین، استفاده از جمع سپاری در تجزیه و تحلیل داده های کلان مقیاس و همچنین پژوهش ها پیرامون انگیزه ها و عملکرد خواهد بود.

در بخشی از کتاب جمع سپاری می خوانیم:

فن آوری های جدید اقتصادهای جدید به وجود می آورند و اقتصادهای جدید، باعث به وجود آمدن مشاغل جدید می شوند. من پیش بینی می کنم که در سال های پیش رو، مشاغل جدید بسیاری را خواهیم دید که تحت عنوان مدیریت جمعیت آنلاین قرار می گیرند و تحقیقات باد صورت گیرد تا این مشاغل جدید معرفی و فهمیده شوند. ارتباط راهبردی، دیدگاه منحصر به فردی را درباره ی این کار جدید ارائه می دهد. سازمان و ذینفعانش (مشتریان، ارباب رجوعان، خیرین، کارفرمایان) معمولاً در مواقعی که مزیت متقابل داشته باشند، ارتباطات قوی تری با یکدیگر خواهند داشت، یعنی وقتی که این ارتباط، متقارن و دو سویه باشد و آن ها در مرکز عملکردهای ارتباط راهبردی باشند.

ارتباط راهبردی شامل سرمایه گذاری در فرآیند حفظ روابط با ذینفعان به منظور دستیابی به اهداف مدیریتی می باشد. از آنجایی که بسیاری از شرکت ها و غیرانتفاعی ها (و حتی عملکردهای دولت) به حفظ تعداد قابل توجهی جمعیت سالم و سودمند آنلاین متکی هستند، ارتباط راهبردی یک چارچوب مناسبی برای درک این مطلب می باشد که سازمان ها چگونه می توانند روابط خود با این جمعیت ها را حفظ نمایند.

بعضی از پژوهش ها در این زمینه، بر بهترین عملکردها و خط مشی های مدیریت جمعیت آنلاین تمرکز خواهند نمود. انسگار، زرفس، استفان فینک، و آن لینک دریافتند که بسیاری از شرکت ها چارچوب های راهبری رسانه اجتماعی، کارمندگیری برای رسانه اجتماعی، بودجه، مقالات راهبردی، و استانداردهای ارزیابی ندارند.

احتمالاً در مورد مدیریت جمعیت های آنلاین نیز همین طور است و نیاز به تحقیق به منظور تدوین خط مشی های خوب راهبری جمعیت آنلاین برای سازمان هایی که درصدد انجام جمع سپاری هستند وجود دارد. تحقیقات درخصوص چرایی و چگونگی تشکیل جمعیت ها و تداوم آن ها نیز ضروری است. بسیاری از این موارد با نحقیقات درخصوص انگیزه مرتبط هستند.

نظرات کاربران و نقد و بررسی جمع سپاری