
پسری روی کاغذ، کتابی غیرقابل باور، دوست نداشتنی و کمی لوس و تخیلی است. کتاب از همان ابتدا به شما نمیگوید که به چه علت پسربچه یهو در کاغذ گرفتار میشود و حتی در آن به سیر طبیعی زندگیاش ادامه میدهد. پسر از خود سوال میکند اما ... من این کتاب رو دوست نداشتم چون هم پیام قابل فهمی به مخاطب انتقال نمیده و هم روایت درست و حسابی از خودش نشون نمیده. البته میشه از یه ور قضیه هم به ماجرا نگاه کرد و اون این باشه که کودکی دست به قلم برده و خودش را بر روی کاغذ ترسیم میکند و رفتهرفته به اون کاغذ محتواهای دیگهای اضافه میکند، از قبیل حیوانات دیگه، آدمهای دیگه و طبیعتی که بشه در اون سرگرم شد اما اینکه چطور به ذهن یه کودک (البته شایدم ترسیم کننده کودک نبوده) میرسه که یهو به فکر ازدواج باشه و تو کتاب با فرد دیگهای آشنا میشه و تشکیل خانواده میده کمی عجیب درمیاد و بنظرم دادن اینجور کتابها به کودک نیاز به مشورت از مشاوران کودک داره تا بعدها مشکلی براش پیش نیاد این متن را برای چالش مرور نویسی فراکتاب نوشتهام. #چالش_مرور_نویسی_فراکتاب