کتاب ورای ممکن نوشته نیرمال پورجا، روایت شخص نیرمال هست از کوهنوردی و رکورد های شگفت انگیزی که در این مسیر ثبت میکنه. نیرمال در ابتدا عضو هنگ گورخا ها در ارتش بریتانیا بوده و بخش ابتدایی کتاب در همین مورد هست تلاش هایی که میکنه ، چالش هایی که در ارتش بریتانیا داره ، آموزش های نظامی ، تمرین های استقامت جسمانی و روانی . ابن بخش از کتاب به نظرم جذابیت خاص خودش رو داشت اما تنها مشکلش این بود که نیرمال یکم حس خودباختگی در برابر بریتانیا داشت . کم کم فضای کتاب عوض میشه و توجه و فعالیت اصلی کتاب نسبت به کوهنوردی و ثبت رکورد های خارق العاده معطوف میشه . در کتاب شاهد صعود نیرمال به مرتفع ترین و مرگبار ترین کوه ها هستیم و می‌بینیم که چطور ناممکن ها رو ممکن میکنه. کوهنوردی فعالیت جالبیه و من توصیفات این کتاب و احساسات و مشاهداتی که نویسنده از کوه و کوهنوردی داشت رو خیلی دوست داشتم ، زمان صعود به قله، یا وقتی در سرمای کشنده مجبوری باز هم تلاش کنی. فکر می‌کنم خواننده کتاب هم همراه با گروه در لذت صعود به قله کمی شریک میشه ، طلوع آفتاب وقتی روی قله مرتفع ترین یا مرگبار ترین کوه ها ایستادی. نکته دیگه این هست که فعالیت شون گروهی هست و به مرگبار ترین و صعب العبور ترین کوه های جهان صعود میکنن. یکی از نکات جالب کتاب این هست که چالش ها و سختی های مسیر رو هم بیا کرده بود ، چالش های مالی ، نگرانی های خانواده ، ترس ها ، ناممکن ها و ... در کتاب ما با نپال و آداب و رسوم اون هم تا حدی آشنا میشیم . به نظر من کتاب ورای ممکن یک کتاب خواندنی و جالب هست ، یک روایت واقعی که نویسنده شخصا تجربه کرده و زندگی ش رو به خاطرش در معرض خطر قرار داده . اما شاید خوندن این کتاب کمی صبر و حوصله بخواد. این یادداشت رو برای چالش مرور نویسی فراکتاب نوشتم. #چالش_مرور_نویسی_فراکتاب