کتاب سالتو نوشته مهدی افروزمنش که سریال یاغی ازش اقتباس شده ، داستان نوجوانی به نام سیاوش هست که کشتی میگیره و در این مسیر با فردی آشنا میشه. سیاوش از مناطق محروم تهران هست و وضع زندگی و مالی بدی داره اما کشتی گیر ماهری هست، توی یکی از مسابقاتش، مردی به نام نادر به پیش اون میاد ، نادر که متوجه استعداد سیاوش شده میخواد از اون حمایت کنه اما داستان در همین حد متوقف نمیشه ، نادر توی کار مواد مخدر هست و سیاوش رو هم وارد این کار میکنه .... ایده کتاب برای من خیلی جالب بود حتی وقتی قضیه خلاف وارد داستان شد فکر کردم فرصت خوبیه و داستان جالب‌تر میشه اما متاسفانه کتاب هر چه قدر جلوتر میرفت مخالف سلیقه من بود ، در ادامه مشکلاتی که به نظرم در کتاب وجود داشت رو مطرح میکنم : یکی سیاه نمایی و تاریکی شدید کتاب بود ، گاهی اوقات دست از خوندن میکشیدم و فکر میکردم یعنی واقعا نویسنده داره تخیلی مینویسه دیگه ، هر چه قدر هم مشکل وجود داشته باشه دیگه آنقدر سیاه و تخیلی نیستش . مشکل دیگه ادبیات کتاب بود ، نمیدونم چرا انقدر بعضی کتاب ها انقدر از ادبیات کثیف، بی ادبانه و سخیف استفاده میکنن ، یعنی همه متفق القول نیستیم که ادب در هر صورتی ضرورته ؟ مشکل دیگه کتاب روابط نامشروع و مسائل ناضروری کتاب بود از نظر داشتن تا .... آخه چرا وسط داستان کشتی و مواد باید این جور مسائل چاشنی بشه اون هم انقدر نچسب . مشکل دیگه کتاب به نظرم پایان تاریک بود ، به نظرم سیاه نمایی و نمایش غم و غصه خیلی هم هنر نمیخواد و هنر نویسنده این هست که چیز برتری رو به تصویر بکشه نه اینکه چیزی که هست رو هم افول بده اون هم سطح پائین . در آخر از کتاب سالتو تنها چند مورد رو دوست داشتم ، ایده کلی کتاب ، شخصیت نادر و شخص نادر و سیا . من این کتاب رو دوست نداشتم اما اگر به داستان های تاریک یا این سبک علاقه دارید ممکنه ازش لذت ببرید . این یادداشت رو برای چالش مرور نویسی فراکتاب نوشتم. #چالش_مرور_نویسی_فراکتاب